WSV maakte dit seizoen in geen enkele competitiewedstrijd meer dan twee goals. Na de 1-0 winst in Westervoort betekende de 2-1 tegen Union zondag alweer de tweede driepunter na de korte winterpauze. Door die resultaten kan de zuinige Apeldoornse tweedeklasser stilletjes aan verder omhoog kijken.
Buiten de lijnen was er de afgelopen periode volop beweging aan de Voorwaarts. Met het verlengen van de contracten van de complete technische staf neemt de clubleiding al een voorschot op de toekomst. Hoofdtrainer Ronald Tulen en zijn assistent Tim Veeneman mogen ook in het seizoen 2025-2026 verder blijven sleutelen aan het jonge en talentvolle eerste elftal van de Apeldoornse zondagtweedeklasser. Met het vastleggen van Bardy Verhoef, nu nog hoofdtrainer van KCVO, als hoofd jeugdopleiding bovenbouw en trainer van de o19 haalde men bovendien een ervaren man aan boord die de doorstroming vanuit de jeugd naar het eerste elftal op de langere termijn verder moet stroomlijnen.
In het hier en nu kent de huidige selectie een voortvarende start van het kalenderjaar 2025. WSV kwam klaarwakker uit de korte winterslaap tevoorschijn. Nadat het jeugdige elftal van Ronald Tulen bij titelkandidaat SC Westervoort startte met een fraaie uitoverwinning, won het zondag op eigen veld met 2-1 van het Maldense Union. Qua resultaten beleeft WSV zodoende een perfect begin van het nieuwe jaar. De treffers van Mattijs Gijse en Ginayro Cijntje brengen het weinig scorende Apeldoornse gezelschap (vijftien goals uit evenzovele duels) verder vooruit.
Ongeacht het verdere verloop van de competitie staat al wel vast dat trainer Tulen het na de zomer zal moeten stellen zonder zijn meest ervaren kracht. Aanvoerder Mitchel Telnekes houdt het na afloop van dit seizoen namelijk voor gezien. De man die altijd voorop gaat in de strijd en nooit verzaakt vertrekt naar zaterdagderdeklasser Sportclub Teuge. Een gevoelige aderlating.
WSV’s degradatie uit de eerste klasse werd afgelopen seizoen gevolgd door een massale uittocht van spelers. De kapitein was destijds een van de eersten die aangaf het zinkende schip niét te verlaten. Bijna tien maanden later hangt de vlag er anders bij.
“Ik zit hier nog altijd goed, maar vanwege mijn privé situatie is voetballen op zaterdag wat makkelijker voor mij. Na acht jaar wil ik graag nog een keer wat anders. Het vaste kliekje waarmee ik bij WSV altijd omging, is weg. Bij Teuge zitten vrienden van me. De gezelligheid spreekt me aan. Er staat een leuk team dat speelt in een mooie afdeling”, kijkt hij er al naar uit om een groene shirt met het door hem bedongen rugnummer veertien te mogen aantrekken.
Dat hij in zijn afsluitende halve seizoen in het zwart van WSV gas terug neemt, daar hoeft niemand voor te vrezen. Verzaken zit absoluut niet opgesloten in de aard van het beestje. “In de vijf maanden die ik hier nog zit blijf ik er tot het allerlaatste moment volle bak voor gaan”, is Telnekes vastberaden om zijn verblijf aan de Voorwaarts op gepaste wijze af te sluiten.
De sterke start na de winterstop biedt volop aanknopingspunten om er in de tweede seizoenshelft een succesvol slotakkoord achter te zetten. “Voor mezelf zou ik het wel mooi vinden wanneer we in de Top-5 eindigen. Je moet niet vergeten dat we met een heel nieuw elftal aan dit seizoen zijn begonnen. Met mijn 29 jaar ben ik de oudste speler. Daardoor heb ik ook een wat ander soort rol als aanvoerder gekregen. Dat is wel leuk”, werkt Telnekes als mentor van zijn minder ervaren ploeggenoten toe naar een mooi afscheid bij WSV.
De Stentor maandag 27 januari 2025