Tussen Berg en Bos: Dele Alli

By | 14 juni 2018

Toegegeven, een WK voetbal mét het Nederlands elftal is altijd leuker. Met uitzondering van die azijnzeikers wiens levensmissie het lijkt om af te geven op alles dat voetbalgerelateerd is, hoop ik evenals de meeste rechtgeaarde Nederlanders bij elk WK of EK dat ‘we’ eventjes die cup mee naar huis nemen. Enig chauvinisme is tenslotte niemand vreemd. Als voetbaljunk kijk ik zeker uit naar wat er komende weken in Rusland zónder Oranje gaat gebeuren. Naarmate de aftrap nadert begint het bij mij steeds meer te kriebelen.

Een zegen van dat Nederland er niet bij is, is wel dat we verstoken blijven van al die praatprogramma’s op tv waarin zogenaamde deskundigen zo nodig hun mening moet geven. Het merendeel van die oprechte politici, derderangs acteurs, gelipte zangers, Rusland-deskundigen, Peter R. de Vries en andere kunstenmakers en egotrippers hebben sowieso zelden iets zinnigs te melden. Wie zit er nou te wachten op hoogdravende theorieën die zulke wijsneuzen op het kijkersvolk loslaten?

Geleuter over dat onze jongens van Oranje sowieso niets te zoeken hebben op Poetins voetbalfeestje, geloof ik wel. Ze zijn er niet. Punt uit. Hadden ze zich maar moeten kwalificeren. Simpel zat. Al hebben ze in Zweden, Servië, Denemarken, Zwitserland, Polen of IJsland echt geen betere voetballers dan bij ons. Een kwalificatiepoule met Gibraltar had het Nederlands elftal ook wel overleefd, zo stel ik me voor.

Spannend wordt het in Rusland hoe dan ook pas als de groepswedstrijden voorbij zijn en de knock-outfase aanbreekt. Vanaf 30 juni, wanneer de sterkste zestien landen over zijn gebleven, begint het voetbalfeest pas echt. Pas dan kan iedereen op het puntje van zijn stoel gaan zitten.

Favorieten? Bij het geven van prognoses van wie wereldkampioen wordt, komt denk ik iedereen wel uit bij hetzelfde rijtje: Brazilië, Spanje, titelverdediger Duitsland, Frankrijk of België. Bij de Argentijnen, vier jaar geleden finalist, valt of staat alles met of er Messi er zin in heeft. Aan outsiders sowieso geen gebrek. Hoe sterk zijn Uruguay en Colombia? Kunnen de Afrikaanse vertegenwoordigers Senegal of Egypte misschien stunten?

Zelf heb ik altijd een zwak voor de Engelsen. Die ‘Hurricane’ Harry Kane legt ze er wel erg gemakkelijk in. Dele Alli is mijn persoonlijke WK-held. Pas 22, maar wát een beest. En wát een klasse. Hopelijk beheerst de uiterst getalenteerde etterbak van de Spurs zich een beetje en zit z’n eigen temperament hem niet te veel in de weg.

Ga er maar eens aanstaan met al een wedstrijdje of zestig, soms wel zeventig, in de benen. Ook voetbalmiljonairs zijn geen machines. Hoeveel geld ze ook op hun bankrekening hebben staan, WK-succes zal vooral afhangen van hoe de vedetten een loodzwaar seizoen in de Primera Division, de Premier League, de Bundesliga of Ligue 1 alsmede de extra belasting van Champions- of Europa League hebben doorstaan. Niet iedereen zal okselfris aan de aftrap verschijnen. Velen lopen misschien zelfs al wel voor het eerste fluitsignaal op hun laatste benen. Neymar heeft wat dat betreft wel een streepje voor op Messi en de rest. Het moet meezitten op zo’n toernooi. En vooral hopen dat de video-referees geen al te groot stempel op het verloop van de wedstrijden drukken…

Een goede start is het halve werk, zo leert het verleden. Met de Rode Duivels in pole position. Een openingswedstrijd tegen Panama leent zich voortreffelijk om meteen al het zelfvertrouwen en het doelsaldo op te krikken. Hoe verwerkt de Mannschaft al het gedoe rond Özil en Gündogan? Het thuisfront in de Heimat roert zich flink naar aanleiding van die foto met ‘hun’ president. Niet zo slim van de boys om zich voor propagandadoeleinden te lenen. Of het ontslag van de Spaanse bondscoach Lopetegui twee dagen voor de ouverture van La Roja tegen de Europees kampioen. Niet bepaald een bijster gelukkig moment.

Ik zie in elk geval meer dan genoeg om me op te verheugen.

© RK

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *