Vandaag 26 jaar geleden
Zo’n keigezellig Avondje NAC. Met de nadruk op kei! Of beter gezegd: keien, want er vliegt na afloop niet één kei door de ruiten van de bussen waarmee de supporters van Go Ahead Eagles naar het station terug moeten, maar een veelvoud van één kei…
Met de extra trein vanuit Deventer naar Breda. Nacompetitie. Voor promotie naar de eredivisie. In het oude NAC-stadion aan de Beatrixstraat. Als frequent bezoeker van uitwedstrijden van Go Ahead Eagles ben ik er vaker geweest. Het is de eerste keer dat ik er als onderdeel een grote groep heenga. Een mannetje of 200 staat er wel in het uitvak. B-Side tegen B-Side.
Het NAC-stadion geniet bekendheid om z’n eenmalige sfeer. Fantastisch publiek. Maar dan wel alleen als ze winnen. En dan gebeurt lang niet altijd. Bij nederlagen van NAC kan Breda a nasty place to be zijn, zoals ze in Engeland zo mooi kunnen zeggen. Dan moet je als supporter van de tegenpartij op je hoede zijn om veilig thuis te komen.
Dat we na afloop niet zomaar weg zijn, verbaast me dan ook niets. Dat onze bussen het doelwit zullen vormen, laat zich raden. Bij vertrek waarschuwen de meer ervaren supporters anderen daarom al om vooral niet te dicht bij de ramen te gaan zitten. Richting gangpad is veiliger in verband met rondvliegend glas. De adviezen zijn niet aan dovemansoren gericht. De bussen zijn nog maar nauwelijks in beweging gekomen, of er daalt een stenenhagel op de voertuigen neer. Wonderwel vallen er geen gewonden. De materiële schade is aanzienlijk.
Het blijven die avond de enige treffers van de Bredanaars. Wij gaan lekker met een 2-0 overwinning weer naar huis!
12 mei 1990 NAC – Go Ahead Eagles
I was there…