Vandaag 17 jaar geleden
Nederland en België organiseren in 2000 samen het Europees kampioenschap voetbal. Meest opmerkelijke speelstad is Charleroi. Omdat er uit het oogpunt van politieke correctheid na Luik zo nodig een tweede EK-stadion in Wallonië moet komen, vallen het veel meer voor de hand liggende Antwerpen en/of het stadion van Anderlecht af.
Hoe bezopen het idee is om in de grauwe industriestad in Henegouwen EK-duels af te werken, wordt al gauw pijnlijk duidelijk. Om het stadionnetje van de plaatselijke Royal Sporting Club te upgraden en aan te passen aan de minimaal toegestane toeschouwerscapaciteit van 30.000, krijgt de tribune aan de Rue de la Neuville-kant tijdelijk een derde ring. Omdat de achterliggende staat nogal smal is en de aangrenzende woningen erg kort op het stadion liggen, wordt het bovenste tribunegedeelte wel erg steil. Zó steil zelfs dat hulpverleners zich in geval van eventuele calamiteiten met touwen en kabels vast moeten binden om zich met brancard en al staande te houden, zoals bij reddingsoperaties op moeilijk toegankelijke berghellingen.
Het helpt niet dat stadiondeskundige De Kleef en ondergetekende het Stade du Pays de Charleroi bij de competitiekraker Charleroi tegen Lommel afkeuren. Alleen om de zin door te drijven van wat miskende Waalse politici worden onverantwoorde risico’s genomen.
Iets minder dan drie maanden later gaat het helemaal mis in de Waalse stad. Niet vanwege een ongeluk op die levensgevaarlijk derde ring, maar omdat Engelsen en Duitsers elkaar op de markt met terrasstoelen bekogelen. Zo krijgen op sensatie beluste media toch de ‘rellen’ waar ze zo naar smachten…
25 maart 2000 Charleroi