Vandaag 2 jaar geleden
Kom ik een keertje in Litouwen, breekt daar de zondvloed los! Het broeierige en smerig warme weer waarop Vilnius me onthaalt, maakt mijn eerste kennismaking met de Litouwse hoofdstad geen pretje. Drooghouden lukt evenmin.
Drie dagen na in Riga de EK-kwalificatiekraker Letland tegen Nederland (de laatste wedstrijd van Guus Hiddink als bondscoach) te hebben bijgewoond, pik ik 300 kilometer zuidelijker ook Litouwen – Zwitserland mee. Ik ben toch in de buurt. De busreis per luxe touringcar van Lux Express duurt slechts vier uur. Voor vijftien euro heen en vijftien euro terug valt de schade alleszins te overzien.
De aanblik van de buitenwijken sluit naadloos aan bij de kleur van de hemel boven ‘Wilna’. Grijs en grauw. Bij mijn verkenning van het oude stadscentrum gaan de hemelsluizen volledig open. Alles en iedereen rondom het centrale plein bij het raadhuis zoekt haastig een droog plekje om niet weg te spoelen. Ik overdrijf niet. De bui duurt hooguit een minuut of tien. De hoeveelheid water die naar beneden plenst, is ongekend. Het verfrissende intermezzo zet de straten in no time volledig blank. Van de hoger gelegen delen van de oude stad stroomt het in volle hevigheid omlaag. Ideale omstandigheden voor iedereen die toevallig een surfplank bij zich heeft!
Gracias a Dios, zoals ze in het uiterste zuiden van Litouwen zeggen, blijft het daarbij en haal ik ’s avonds tijdens de wedstrijd geen nat pak.
14 juni 2015 Vilnius