Achter de bal aan (39/4): Vilnius
8 oktober 2017
Een uitwedstrijd meemaken van het Engelse voetbalelftal blijft een hele belevenis. Al sinds mensenheugenis brullen The three lions wereldwijd. Het gaat nooit ongemerkt voorbij als England in town is. Al is het niet meer zo heftig als in de jaren ´80 en ´90 toen hordes dronken hooligans plunderend door elke stad trokken waar ze kwamen. Anno 2017 most lads behave well. En dan kan zelfs de regen de pret niet drukken…
Het is bar en boos in Vilnius. Bij vertrek uit Minsk hangt er nog iets wat op een zonnetje lijkt aan de hemel. In de Litouwse hoofdstad is het een en al nattigheid wat op deze zondag de klok slaat. De tijd na aankomst leent zich zodoende uitstekend voor een bezoek aan het Museum of Genocide Victims , ofwel het voormalige hoofdkwartier van de KGB aan de Aukų straat. De presentatie staat in schril contrast met hetgeen ik twee dagen geleden krijg opgediend in de hoofdstad van Wit-Rusland. Terwijl er in beide musea sprake is van dezelfde Sovjet-‘helden’…. Één blik in de excecutieruimte in de kelders van het gebouw leert waarom de Litouwers niet zulke beste herinneringen hebben aan die door hun Wit-Russische buren zo bewierrookte brigades van Stalin en consorten.
Het weer blijft het enige misdadige in het hier en nu. Natte sokken zijn de enige vorm van tortuur waar ik me aan moet blootstellen. Als we ons een half uur voor de aftrap van de WK-kwalificatiewedstrijd Litouwen – Engeland melden in het LFF Stadionas zijn ook de tussentijds in het hotel aangetrokken schone exemplaren al niet meer droog. Bij de stadioningang worden gratis plastic poncho‘s uitgereikt. Alle beetjes helpen. Gedurende de pak ‘m beet twee uur die volgen blijven we – als het tegenzit – volledig overgeleverd aan de Weergoden. Er zijn voldoende kwalificaties te bedenken voor de thuishaven van de Litouwse voetbalbond, een dak zit alleen op de groene hoofdtribune… Beschutting is in de overige delen van het stadion ver te zoeken. Voor 40 euro krijgen we de volle laag. Zit bij de prijs inbegrepen!
Ondanks de regen zit de stemming zit er uitstekend in bij de meegereisde Engelse aanhang. In gele en groene poncho´s – en eentje zelfs de hele wedstrijd in z´n blote pens – bevolken vele honderden Engelsen de enige tribune achter de goal. Ook op het onoverdekte tribunedeel aan de lange zijde ligt het aantal supporters van de tegenpartij hoog. Het leidt niet tot problemen. Achter de tweede goal bevindt zich geen tribune. De ruimte daar is open gelaten. Er ligt een kunstgrasveld. Terwijl het water gestaag omlaag blijft komen loopt een handjevol Engelse mafkezen er zelf tegen een bal aan te trappen. Veel Litouwers staan te schuilen in een tent.
Het wekt steeds opnieuw indruk hoe voetbalfans van de overzijde van het Kanaal het afspelen van de volksliederen mee beleven. Hartstochtelijk hopen op bijstand van boven voor hun geliefde koningin. Uit volle borst brullen ze het ‘God Save the Queen’ mee. De trots spat eraf. In de stromende regen zingen ze dat het een lieve lust is. Inventief spelen ze terstond in op het Litouwse hemelwater ´We are f*cking wet’. Het mooiste lijken ze nog te vinden dat poulegenoot Schotland in Slovenië z’n laatste kwalificatiekansen op deelname aan het WK in Rusland verspeelt. Het ‘No Tartan Army in Moscow’ galmt meermaals door de natte avondlucht. Getuige een song over ‘Ten Euro prossies in Moscow’ lopen ze stiekem zelf alvast vooruit op die verlokkingen waarop zij in de zomer van 2018 op hopen.
Nadat de Engelsen zich drie dagen eerder al definitief geplaatst hebben voor het mondiale eindtoernooi, nemen de supporters genoegen met een magere 0-1 overwinning op het Litouwse kunstgras. Het fenomeen Harry Kane benut halverwege de eerste helft een strafschop. Daarbij blijft het ook. Iedereen vindt het wel best. De supporters blijven onverstoorbaar verder zingen. Absoluut hoogtepunt van de wedstrijd is dat het gedurende de tweede helft zowaar kortstondig ophoudt met regenen…