Vandaag 5 jaar geleden
In bijna elke stad waar ik kom ga ik alle voetbalstadions af. Het behoort tot m’n vaste rituelen. Bucuresti vormt geen uitzondering op die regel. In de Roemeense hoofdstad volgt zodoende vijf jaar geleden behalve een bezoek aan het fraaie Stadionul Nacional ook een rondgang langs de thuishavens van Steaua, Dynamo, Rapid en – last but not least – Sportul Studentesc.
In het gezelschap van Erik Pasman trek ik door Boekarests betere en minder goede buurten. Op veel plekken moeten we ons een weg banen langs de zwermen straathonden die in de hele stad op straat rondzwerven. Bij Dynamo en Rapid is de ontvangst allerhartelijkst en mogen we overal rondkijken. Het oude Steaua-stadion krijgen we slechts van de buitenkant te zien. Property of the Rumanian army, blaffen de dienstdoende militairen ons bij de ingang toe.
Het meest onvriendelijke onthaal wacht nochtans in het Regie stadion, het home van de voetbaltak van de plaatselijke studentenclub. De hekken staan open. Niemand die ons tegenhoudt. Alles oogt er enigszins bouwvallig. Op het veld werkt de selectie van Sportul Studentesc de ochtendtraining af. Altijd leuk om eventjes te bekijken. Maar dat blijkt niet de bedoeling.
De trainer is duidelijk niet gediend van fotograferende pottenkijkers. In plaats van zijn buitenlandse gasten hartelijk welkom te heten, begint hij als een bezetene te schelden wanneer hij ons ontwaart op de tribune. Nou is mijn kennis van de Roemeense taal niet zo goed, maar als goed verstaander heb ik aan een half woord genoeg. Het is wel duidelijk dat de coach wil dat we ophoepelen. En wel stante pede. Goed, dat doen we dan ook maar. Als ik ergens niet welkom ben, dan blijf ik niet langer.
15 oktober 2012 Boekarest