Vandaag 13 jaar geleden
Het seizoen 2004-2005 is het laatste waarin Bayern München het Olympiastadion bespeelt. In het kielzog van Schalke 04 maak ik dertien jaar geleden een gedenkwaardig afscheid mee van het stadion waar ik het Nederlands elftal in 1988 Europees kampioen heb zien worden.
De harde kern van de familie gaat mee naar München. Huub en Tom moeten er allebei vroeg voor opstaan. ’s Ochtends rond de klok van zessen gaan we al de deur uit. Voor Leverkusen zijn (o)ma’s balletjes gehakt al verorberd. Onderweg op het bijna 800 kilometer lange traject naar de Beierse hoofdstad kennen we het nodige oponthoud. Hierdoor kost het de nodige moeite om bij het Olympiastadion een parkeerplaats te vinden. Ik mag door alle vertraging onderweg de parkeerterreinen rondom het Olympiapark niet meer op, maar vind na enig zoekwerk een plekje in de buurt.
Om één minuut voor half vier nemen we desondanks ons plekje op de tribune in. Precies op tijd om niets te hoeven missen van een historische middag. Nou heeft Schalke 04 wel vaker in München gewonnen. Op 9 oktober 1976 droogt Königsblau de houder van de Europa Cup voor landskampioenen op af op een manier zoals nadien geen enkele club meer lukt. Op de negende speeldag van het seizoen 1976-1977 ontdoen Klaus Fischer & Co een FC Bayern met Beckenbauer, Maier, Schwarzenbeck, Hoeness, Rummenige en ‘Bomber’ Gerd Müller met liefst 0-7 van hun Lederhosen.
Door een doelpunt van Gerald Asamoah wordt het ditmaal slechts 0-1. De overwinning wordt er nadien niet minder uitbundig om gevierd door de duizenden meegereisde Schalke-fans.
16 oktober 2004 München