Vandaag 30 jaar geleden
Als frequent bezoeker van Europa’s grootste voetbaltheaters raak ik niet zo gauw meer onder de indruk van grote mensenmassa’s. De drukte tijdens de jaarwisseling van 1987 naar 1988 valt evenwel door niets te evenaren. Om over de drempel naar het nieuwe jaar te stappen kunnen we destijds in het centrum van London over de hoofden lopen…
Met de Apeldoornse ‘harde kern’ van Go Ahead Eagles ga ik nieuwsjaarsvoetbal kijken in de Engelse hoofdstad. Er staan wedstrijden van Tottenham Hotspur en West Ham United op ons programma. Nog in het oudejaar nemen we ouderwets de veerboot van Hoek van Holland naar Harwich. Van daaraf met de trein naar Liverpool Street. We overnachten in het Regent Palace Hotel, op twee minuten lopen van Piccadilly Circus.
Ik kan me goed voorstellen dat iemand zich tegenwoordig wel twee keer bedenkt alvorens hij in een wereldstad van het formaat London de drukte opzoekt. Anno 1987 staan we helemaal niet stil bij mogelijke gevaren. Al moet je ook in die dagen terroristische dreiging niet uitvlakken. Vuurwerk op Britse bodem komt destijds vooral uit Iers-republikeinse hoek.
Nadien heb ik hoe dan ook nergens meer mensen op één plek verzameld gezien dan tijdens die oudejaarsavond, c.q. nieuwjaarsochtend in het centrum van London. Wát een enorme hoeveelheid volk. Ongekend. Het is moeilijk schatten, maar ik denk dat er wel enkele honderdduizenden op de been zijn. Wij deinen gewoon mee op de golven van deze enorme mensenzee. Het is een hele klus om vanaf Piccadilly Circus op het nabijgelegen Trafalgar Square te komen. Schuifelend beweegt de menigte zich voort. Er is nauwelijks een doorkomen aan.
Onvergetelijk. Vooral de beelden van het paartje dat zich niets aantrekt van al die mensen om zich heen staat me drie decennia later nog zeer helder op het netvlies. Het hitsige tweetal staat onbekommerd een nummertje te maken tegen de achterkant van een geparkeerde bus.
Over een spetterend uiteinde en een aangenaam begin gesproken… Happy New Year!
31 december 1987 London