Vandaag 14 jaar geleden
De vierde en tot dusverre laatste landstitel dateert uit 1927. Waag het desondanks niet om in het geval van Newcastle United van vergane glorie te spreken. In weinig andere steden in het Verenigd Koninkrijk leeft het voetbal meer dan op Tyneside.
De in hun zwartwit gestreepte ‘uniformen’ uitgedoste ‘frontsoldaten’ van de Toon Army vullen het St. James’ Park bij iedere thuisbeurt in het Premiership tot op de laatste plek. Een UEFA Cupduel tegen een weinig aansprekende opponent uit Noorwegen vormt daarop geen uitzondering, merk ik veertien jaar geleden als afsluiting van een meerdaagse voetbaltrip naar Engeland ter plekke.
De aangewezigheid van bijna 3000 uit Oslo meegereisde supporters van Valerenga IF komt de toch al fantastische sfeer in het indrukwekkende stadion op deze avond ten goede. De toeschouwers leven fantastisch mee. De support uit beide kampen is voorbeeldig. Uit de kunst.
Met een oorverdovend “Black and White Army, Toon, Toon!”, spoort het zwartwitte leger de manschappen aan. De Noren, dat moet worden gezegd, bieden onverstoorbaar tegenweer, zowel in het veld als in het uitvak, hoog in North West Corner. Zelfs nadat Newcastle de score opent (Shearer, wie anders), blijft het koor uit Oslo vol overgave doorbulderen. Na de verdiende gelijkmaker is er helemaal geen houden meer aan. De Noorse aanhangers worden zelfs vrijpostig en veroorloven het zich om de absolute vedette van de thuisploeg een speciale groet te brengen: “Allan Shearer, ha, ha, ha!”
Het geluid golft 90 minuten lang in hoge frequenties van de tribunes. Bij menig lid van de Toon Army liggen de zenuwen blank. Ze kramen de meest onverstaanbare dingen uit. Is het krijsen? Is het kreunen? Is het grommen? Of misschien wel een combinatie van verschillende oerdriften? Aaaaaah! Ooooeeh! Pure emotie. Het ene moment vervloeken ze hun eigen spelers, luttele seconden later schreeuwen ze ze de hemel in. “Sheeeraaah, Sheeeraaah, Sheeeraaah!”, echoot in het rond als de ongekroonde koning van Tyneside op een haar na scoort.
Door een zwaar bevochten 3-1 overwinning bekeren Shearer en zijn ´eksters´ verder. Makkelijk gaat dat niet. Maar makkelijk gaat bij Newcastle United zelden iets. Dat hoort hij bij de club.
3 maart 2004 Newcastle-upon-Tyne