Vandaag 14 jaar geleden
Deporte derecho del pueblo. Sport een recht van het volk. Over de zegeningen van de Cubaanse Revolutie kan iedereen zo zijn bedenkingen hebben, aan sportieve successen mankeert het niet.
’s Lands honkballers, boksers, volleyballers en atleten hebben voor volk en vaderland heel wat eremetaal gescoord. Volgens Oostblok-model scheiden de trainers op de staatssportinstituten het kaf al vroeg van het koren. Jong geleerd, oud gedaan luidt het credo.
In economisch zware periodes komt ook het rijkelijk aanwezige improvisatietalent goed van pas op het sportgekke eiland. Geteisterd door embargo’s hebben Cubanen wel geleerd het beste te maken van de alledaagse beperkingen en ongemakken. Hay que inventar, zoals ze het zelf zo mooi onder woorden brengen.
Verouderde trainingsaccommodaties kunnen op instorten staan. Het kan ook simpelweg te warm zijn om in een aftandse broeikas zware trainingsarbeid te verrichten. Como no! De lommerrijke Paseo de Marti, el Prado capitalino, biedt voldoende schaduwrijke plekjes om de schermtraining van de allerjongsten er naartoe te verplaatsen.
Vandaar dat ik op een mooie junidag in 2004 mag vastleggen hoe twee jeugdige schermtalenten elkaar op de grens van Centro Habana en Habana Vieja te lijf gaan.
2 juni 2004 Ciudad Habana