Vandaag 13 jaar geleden
Rood en wit zijn de populairste kleuren in het Duitse Essen. Al kan iedereen die iets uit zwartwit perspectief bekijkt in de op Köln, Düsseldorf en Lüdenscheid na grootste stad van Nordrhein-Westfalen ook prima uit de voeten.
Een oefenpotje tegen Schalke 04 brengt me dertien jaar geleden bij het Essener Turnverband Schwarz-Weiss, afgekort ETB Schwarz-Weiss Essen. Evenals de vermaarde plaatsgenoot een sleeping giant. Ruhrkampioen van 1920, 1922, 1923, 1924 en 1925. De gloriedagen dateren derhalve uit een ver verleden.
Bij het vriendschappelijke bezoek van de buren uit Gelsenkirchen stroomt het oude Stadion Uhlenkrug redelijk vol. Met mijn neefjes Huub en Tom neem ik er een kijkje.
Zoals de meeste zomerse oefenpotjes heeft het weinig om het lijf. Wat me het meest is bijgebleven, is dat een Ordner mij eraan hindert foto’s te maken. Als ik bij aankomst van de spelersbus van Schalke 04 spits Ailton in het vizier krijg, duwt de eikel mij zonder pardon opzij.
Over gastvrijheid heeft iedereen zo zijn eigen opvattingen.
9 juli 2005 Essen