Vandaag 15 jaar geleden
Apeldoorn krijgt in 2003 weer betaald voetbal. Tweeëndertig jaar nadat AGOVV is weggesaneerd uit de toenmalige tweede divisie, vieren de Blauwen hun terugkeer bij de profs.
In het jubileumboek ter gelegenheid van AGOVV’s 100-jarig bestaan heb ik er al de nodige pagina’s aan gewijd. Er valt echter nog véél meer te schrijven over hoe het zover is gekomen. En misschien nog wel meer over hoe het profvoetbal in het grootste dorp van de Veluwe in de bijna tien jaren die volgen de status van doodgeboren kindje nooit zal ontgroeien.
Bij de start van het seizoen2003-2004 ziet het er evenwel hoopvol uit. De plaatsing van twee nieuwe tribunes heeft de capaciteit van het ‘mooiste veld van Nederland’ weliswaar teruggebracht tot iets meer dan drieduizend plaatsen, bij de première tegen TOP Oss zitten die er ook.
Ik koop vooraf kaarten voor mijn vader en zijn twee kleinzonen. Dít historische moment in de plaatselijke sportgeschiedenis mogen ze niet missen. Vanaf de nieuw geplaatste tribune aan de kant van de Laan van Spitsbergen ziet het trio de nieuwbakken profs met 1-2 onderuit gaan. Pa heeft zelf in AGOVV’s eerste profperiode in het blauwe shirt op Berg en Bos voor beduidend meer publiek gespeeld dan er op deze gedenkwaardige vrijdagavond zitten.
Dat hij in aansluiting op de wedstrijd bij het verlaten van het sportpark met zijn kleinzonen kennismaakt met de uitwassen van het moderne voetbal, bevalt hem helemaal niet. Het is bij die ene keer gebleven.
De voormalige aanvoerder van de Blauwen keert daarna nooit meer terug op de plek waar hij in de jaren ‘50 zelf zoveel mooie wedstrijden speelde.
15 augustus 2003 Apeldoorn