Vandaag 12 jaar geleden
Luton is in september 2006 de eerste halteplaats tijdens een meerdaagse voetbaltrip naar Engeland. Op Kenilworth Road maak ik in menig opzicht een reis terug in de tijd. Comfortabel zitten is er niet bij in het krakkemikkige maar knusse stadionnetje van The Hatters.
Voor de 26 Pond die het kost om toegang te krijgen tot de wedstrijd tegen Crystal Palace, krijg ik nou niet bepaald een wereldplek toegewezen op de (pre-)historische, houten Main Stand. Het is allemaal erg krap. M’n knieën klemmen tegen de rugleuning van het stoeltje voor me. De palen van het cameraplatform belemmeren het zicht naar links, de leuning van de reling en de ondersteuningsbalken van het tribunedak staan in de weg om aan mijn rechterkant ongehinderd op het veld te kijken.
Maar ach, het is heerlijk weer en het zonnetje schijnt. Onder dat soort omstandigheden doorsta ik ontberingen altijd beter. Bovendien zie ik een alleraardigste partij voetbal met twee ploegen die voor Championship-begrippen een verzorgd spelletje op de mat leggen. Kortom, ik vermaak me best.
Ik ben in elk geval beter af dan de eigenaren van de auto’s die voor aanvang bij de stadionhekken worden weggesleept.
9 september 2006 Luton