Achter de bal aan (51/4): Penafiel
8 juni 2019
Tijdverdrijf zoeken op de tweede dag van de Nations League-ontknoping waarop niet gevoetbald wordt, levert geen onoverkomelijke problemen op. Als haast vanzelfsprekend ga ik ergens voetballen kijken… Ook na afloop van de reguliere competities rolt de bal altijd wel ergens. Een heuse interland tussen twee deelnemers aan de aanstaande Afrika Cup biedt een onverwacht maar uiterst vermakelijk alternatief voor een dagje sightseeing in Porto.
Pas ‘s ochtends aan het ontbijt wijst de ‘Groundhopp-app’ ons op de ontmoeting in het nabijgelegen Penafiel. In het Estadio 25 de Abril, de thuishaven van de gelijknamige tweededivisieclub, treden de afvaardigingen van de twee voormalige Portugese kolonies vanmiddag om vijf uur tegen elkaar in het strijdperk. We hadden aanvankelijk enkele andere opties in gedachten. Naar Spanje (Depor of Extremadura), waar de Segunda Division dit weekend haar laatste speeldag beleeft, en een bezoek aan volleybalinterland behoorden tot de mogelijkheden. ’s Middags staat er ergens in Porto bovendien een wedstrijdje tussen Portugese voetballegenden als Luis Figo, Deco en keeper Vitor Baia en een UEFA-team met o.a. Rafael van der Vaart en Pierre van Hooijdonk op het programma.
Bij nader inzien blijkt een trip naar het op minder dan 40 kilometer van Porto gelegen Penafiel uit logistiek oogpunt het meest eenvoudig te verwezenlijken. Penafiel ligt ruim 45 treinminuten vanaf station Sao Bento. Een retourtje kost welgeteld 5,30 euro. En als we om 15.00 uur aan boord stappen van de tren Urbuno zijn we niet de enigen. We krijgen zowaar gezelschap van een twintigtal supporters van Guinee-Bissau!
Bij aankomst, ruim zeventig minuten voor de geplande aftrap, staat ons een wandeling van ruim twee kilometer te wachten. De voettocht vergt een goede conditie. De route naar het gemeentelijk sportpark van Penafiel voert ons over een nogal geaccidenteerd terrein. De laatste honderden meters bestaat uit een steile klim waar zelfs doorgewinterde wielrenners stevig in de beugels zouden moeten. Bezweet en al bereiken we ruimschoots op tijd het knusse stadionnetje van de plaatselijke Futebol Clube.
Het onderkomen van Penafiel is bovenal gemoedelijk. Drie niet al te grote tribunes omzomen de green. Een van de kopse kanten is tribuneloos gelaten. Het klinkt misschien wat oneerbiedig, maar het ziet er op deze zonnige zaterdagmiddag vooral zwart van de mensen door toedoen van een paarhonderd aanhangers van beide Afrikaanse naties. In al hun enthousiasme doen zij zich nadrukkelijk gelden op het volgepakte hoofdtribunetje. Entree hoeft er niet te worden betaald. Voor versnaperingen dient de hongerige en dorstige stadionbezoeker zich te vervoegen in een nabijgelegen bistro.
Afrikanen blijven Afrikanen. Met de tijd nemen ze het niet zo nauw. Het geplande aanvangstijdstip van 17.00 uur wordt met zeker een kwartier overschreden. De klok heeft al kwart over aangegeven als de in het rode shirts gestoken Angolezen en de in het geel gehulde afgevaardigden van Guinee-Bissau elkaar eindelijk te lijf gaan. Hoewel Afrika volop voetbaltalent levert aan de grote Europese topcompetities, moeten beide teams het stellen zonder voor mij aansprekende namen.
Wat Nederlandse voetballlefhebbers, die per auto naar Penafiel zijn afgereisd, zijn voor mij de enige bekenden. Harde kern Oranje. Er bevindt zich tevens een aanzienlijk aantal Engelsen op de enige opengestelde tribune. Onder het motto ‘hoe gekker hoe mooier’ beleven alle aanwezigen een vermakelijk middagje voetbal. Het is niet hoogstaand wat er zich op het veld afspeelt, maar de spelers houden het netjes. Tackles op kniehoogte of andere onbesuisde acties, waaraan Afrikaanse voetballers zich in al hun enthousiasme en onbezonnenheid nog wel eens te buiten willen gaan, blijven achterwege. Er hoeft slechts een speler, een pechvogel uit Guinee-Bissau, per gereedstaande rolstoel van het veld te worden gereden…
Door twee kort na elkaar gescoorde doelpunten beslist Angola het vriendschappelijk onderonsje met 2-0 in z’n voordeel. Tot groot enthousiasme van de aanwezige Angolese supporters.