Aan de thee die teammanager Martin Vink de spelers van Robur et Velocitas in de rust voorzette lag het niet. De onverwachte nederlaag tegen het verrassende WWNA had andere oorzaken. Al wilde trainer Martijn Jongbloed het gemis van dragende krachten als Modou Nijang en Olaf Kluitenberg naderhand niet als excuus aandragen.
Juist toen Martin Vink naar de kantine wandelde om de thee te halen waarmee de spelers van Robur et Velocitas en WWNA hun zonden van de eerste 45 minuten konden overdenken, viel de late gelijkmaker. Vanaf elf meter schoot Jeffrey van Amersfoort de thuisploeg naar 2-2. Met die stand leek er voor de Roburianen nog geen vuiltje aan de lucht aan de zonovergoten Anklaarseweg. Met nog 45 minuten voor de boeg had de favoriet alle tijd om het tij in eigen voordeel te keren. Onder het genot van de pauzethee kon daarvoor tijdens de theepauze het juiste strijdplan worden uitgedokterd.
Dat de thee van de teammanager een welkome oppepper betekende, bleek nochtans een lelijke misvatting. In plaats van orde op zaken te stellen, zoals het een club van stand betaamt, liet Robur et Velocitas zich juist de kaas van het brood eten. Het had weliswaar veel meer de bal in bezit, het deed er te weinig mee.
Een kleine vijftig minuten later stonden de gezichten bij spelers en begeleiders van de thuisploeg derhalve op onweer. De thee in de rust had Robur et Velocitas niet de benodigde extra energie gegeven om het stugge WWNA van zich af te schudden. Drieëndertig keer scoren in drie bekerwedstrijden en zeven in het eerste competitieduel is leuk en aardig, die ene goal die nodig was om in elk geval een gelijkspel uit het vuur te slepen viel zondagmiddag niet. De lat, WWNA-grensrechter Wessel Eijkman én de onverzettelijkheid van de tegenstander stonden een punt hinderlijk in de weg.
Een scheidsrechter bepaalt hoe ver spelers in het veld mogen gaan. Ondanks een handvol gele kaarten die bij de derby in de derde klasse D getrokken werden, stond de spelleider veel toe. Op het bij tijd en wijle misschien zelfs iets té mannelijke voetbal van WWNA, bleven de jonge heren in het rood en wit het passende antwoord schuldig.
De verliezende trainer moest zodoende gedwongen toekijken hoe de tegenstanders de overwinning vierde. “Ze zijn wel heel erg blij”, sprak Martijn Jongbloed als een boer met kiespijn. De Robur-coach stak wel de hand in eigen boezem. “We zijn te veel meegegaan in hun fysieke spel. Je moet geen scheidsrechter of grensrechter nodig hebben om te winnen. Dat moet je zelf doen.”
Analyserend: “In de eerste helft krijgen zij twee momenten waaruit ze twee keer scoren. We hadden er vertrouwen in dat we het na de rust nog recht zouden zetten. Wij hadden echt het betere van het spel. Het is duidelijk dat je die jongens mist die er niet bij waren. Maar dat is geen excuus. In degenen die vanmiddag wel speelden, hebben wij ook heel veel vertrouwen. Ook met die jongens hadden wij de wedstrijd kunnen winnen.”
De Stentor maandag 11 oktober 2021