Wat aanvankelijk niet meer leek dan een standaardvolleybalkwaaltje, betekent mogelijk het einde van de veelbelovende volleybalcarrière van Sjors Tijhuis. Door een bloedprop in een vinger vreest de 22-jarige Dynamovolleyballer voor de voortzetting van zijn carrière.
Op zaterdag 28 januari was Tijhuis in de door Dynamo met 3-2 gewonnen topper tegen SSS nog vijf sets lang een van de stuwende krachten in het team van de landskampioen. De dinsdag erna werd na het douchen de wijsvinger van zijn rechterhand plotseling helemaal wit. Hoewel hij sinds december al wat last had van pijnlijke vingers, sloeg hij er verder niet zoveel acht op. Bij de midweekse wedstrijd tegen PDK Huizen maakte de middenblokkeerder gewoon deel uit van de Dynamo-selectie, al bestond voor coach Redbad Strikwerda niet de noodzaak om hem die avond binnen de lijnen te brengen.
De nacht na die wedstrijd keerde de pijn aan de vinger terug. De veelvoudig jeugdinternational kon er niet van slapen. Z’n huisarts stuurde hem de volgende ochtend meteen door naar de spoedeisende hulp van het Gelre Ziekenhuis. Daar bleek uit onderzoek dat er meer aan de hand was. De diagnose van de geconsulteerde vaatchirurg luidde dat Tijhuis lijdt aan het syndroom van Hypothenar-hammer. “Een van de twee slagaders in de hand zit verstopt. Er zit een bloedprop”, zo kreeg de volleyballer tot zijn ontzetting te horen.
Volleyballen lijkt zodoende niet meer aan de orde voor de onfortuinlijke Apeldoorner. Dit betekent niet alleen een klap voor Dynamo in de cruciale fase waarin het seizoen in de eredivisie volleybal bij de mannen aanbelandt, maar uiteraard veel meer voor het lijdend voorwerp zelf. Behandelmethodes bestaan er nauwelijks voor de uiterst zeldzame aandoening. “Er zijn in heel Nederland maar honderd mensen die dit hebben”, weet Tijhuis, die zijn hoop vestigt op het toedienen van bloedverdunners. Zekerheid op herstel biedt hem dat niet.
De Oranje-kandidaat, bezig aan zijn vierde seizoen in dienst van Dynamo, veroverde met de Apeldoornse ploeg de afgelopen twee seizoenen de landstitel en in 2021 de nationale Supercup. Die titels zou hij zo willen inruilen voor de wetenschap dat hij in de toekomst zijn volleyballoopbaan zou mogen vervolgen.
“Als ik een andere sport had beoefend dan volleybal, dan had ik het niet gehad. Behalve bij volleybal komt het ook voor bij honkballers, hockeyers en handballers. Een timmerman kan het ook krijgen. Natuurlijk moet je altijd blijven hopen, maar aan hoop ga ik me niet vasthouden. Er is altijd een kans dat het misschien weer goedkomt, maar de kans dat het niet meer goedkomt is groter. Ga je door je enkel, dan sta je er na zes of acht weken weer. Bij dit heb je geen strohalm, basis of richtpunt”, beseft een realistische Tijhuis.
Destentor.nl dinsdag 7 februari 2023