Over het sportieve nut van de Apeldoorn Cup lopen de meningen uiteen. Als reünie-achtige happening en verbindende factor tussen lokale verenigingen bewijst de nieuwe opzet van het officieuze Apeldoornse voetbalkampioenschap opnieuw een voltreffer te zijn. Met WSV-trainer Richard Karrenbelt als warm pleitbezorger
Ap Karrenbelt liep wat te mopperen. De vader van WSV’s trainer en erelid van de eersteklasser had zaterdag op de eerste Apeldoorn Cup-dag graag zijn kleinzonen in actie gezien. Het kwam er niet van. Trainer Hans uit den Bogaard hield de een, Ryan, buiten de basis in het door Sportclub Teuge met 2-0 gewonnen duel tegen Victoria Boys. De ander, Largo, mocht bij het door zijn vader gecoachte WSV vanaf de bank toekijken hoe zijn concurrent onder de lat Siemen Reusken de nul hield bij de afgetekende 3-0 tegen Beekbergen.
Enkele uren eerder had de pater familias zowel zijn zoon als kleinzonen wel kunnen aanschouwen in Vaassen. Daar hielden Richard, Ryan, Largo en (klein)zoon nummer drie Tyson de Karrenbelt-eer hoog bij het familietoernooi van KCVO. “Drie keer raden wie de topscorer van de familie was”, sprak Richard Karrenbelt na WSV’s succesvolle Apeldoorn Cup-ouverture met een veelzeggende glimlach.
De dit seizoen na de nodige omzwervingen op het oude nest terugkeerde oefenmeester was zeer te spreken over hoe zijn ‘voetbalzonen’ zich manifesteerden tegen derdeklasser Beekbergen. “We zijn nu twee weken bezig. In juli hadden we ook al anderhalve week getraind. Wanneer je daarbij op bepaalde dingen de nadruk legt, hoop je dat terug te zien in een wedstrijd. Als je dan tijdens een uur spelen veertien voorzetten vanaf de zijkanten aflevert, dan doe je het gewoon goed.”
Terwijl collega-trainers weleens hun bedenkingen uiten over deelname aan de Apeldoorn Cup steekt de 55-jarige Apeldoorner er juist een vurig pleidooi voor af. “Moet je kijken hoeveel publiek er was. Dat is toch prachtig. Ik doe echt een oproep aan WWNA, Apeldoornse Boys en Loenermark om volgend jaar ook mee te doen. Die clubs horen er toch zeker ook bij”, vindt Karrenbelt het jammer dan niet elke club van de partij is.
Wel beaamt hij dat zijn ploeg eigenlijk gebaat is bij wat serieuzere tegenstand. “Wij zitten dit seizoen met WSV in een loodzware klasse. De zondagclubs daarin eindigden afgelopen jaar boven ons. De zaterdagclubs in onze afdeling zijn ook niet mis. Dat betekent dat we in de competitie redelijk vaak zullen moeten verdedigen. Tegen de meeste ploegen hier zullen we niet zo vaak onder druk komen te staan. Al wordt het dinsdag tegen AGOVV voor ons zeker een interessant potje. Dan moeten we echt wel aan de bak.”
De mix van zaterdag- en zondagclubs maakt de eerste klasse G, waarin de Apeldoorners in de competitie zijn ingedeeld, in de ogen van WSV’s trainer tot “een fantastische klasse”. “Maar het wordt voor ons wel een survival. Ik ben niet zo van de doelstellingen. Het elftal moet in april of mei het beste voetbal spelen. Als dat zo is, betekent het we als elftal beter zijn geworden.”
Karrenbelt beweert dat de aanstaande derby’s tegen csv Apeldoorn, die pas op eind januari in het Orderbos een eerste editie beleeft, bij hem geen speciale gevoelens oproepen. Mocht het echter later deze week bij de Apeldoorn Cup toevallig al tot een voorproefje komen van de tweestrijd tussen de twee hoogste spelende Apeldoornse clubteams, dan legt hij zich zeker niet op voorhand neer bij een roodgele suprematie. “Ik wil altijd winnen”, geeft Karrenbelt blijk van de aloude ‘stierenvechters’-mentaliteit.
De Stentor maandag 21 augustus 2023