
Achter de bal aan (98): Gelsenkirchen
Woensdag 26 juni 2024
De ontnuchtering van Berlijn krijgt een leuk vervolg in de vorm van Georgië tegen Portugal, buiten de duels van Oranje om de enige EK-wedstrijd waarvoor ik een kaartje weet te bemachtigen. Heimspiel auf Schalke. Met een deja vu van de Ronaldo-obsessie en de Deutsche Bahn, die er een zooitje van blijft maken.
Rond half 11 in de ochtend zeggen we Barleben na vier dagen vaarwel. Het leven was er zo bar nog niet… Erik behoort niet tot de bijna 50.000 gelukkigen die van de UEFA van kaartje voor het afsluitende groepsduel tussen EK-debutant uit Georgië en CR7’s seleçao toegewezen hebben gekregen. Omdat het op de doorgaande route naar Brummen ligt, krijg ik hem wel zo gek dat hij me met de auto in Oberhausen afzet. Als ik die 390 kilometer met mijn Deutschland Ticket met de trein had moeten afleggen, had ik al voor dag en dauw uit de veren gemoeten. Nu levert mijn chauffeur me keurig af bij het in de buurt van het Hauptbahnhof gelegen hotel waar ik vannacht onderdak vind.
Een EK-wedstrijd in Gelsenkirchen mag ik gerust een thuiswedstrijd noemen. Dit wordt m’n 229e wedstrijd de Veltins Arena. Tel daar nog eens 182 wedstrijden van Schalke 04 in het Parkstadion bij op, dan kom ik in totaal op 411 bezochte voetbalwedstrijden in Gelsenkirchen. We mogen daarom gerust stellen, dat ik er de weg wel een beetje ken. En dan reken ik de wedstrijden in het neues Parkstadion en de Glückauf Kampfbahn niet eens mee… Van de Cristiano Ronaldo-gekte was ik negen jaar geleden al eens eerder getuige, toen de Portugees met Real Madrid auf Schalke aantrad. De gekte die dat bij dat bewuste Champions League-duel losbarstte, zal vanavond waarschijnlijk niet veel anders zijn.
De kick-off is om 21.00 uur. Voordat ik om kwart voor vijf ik de trein van Oberhausen naar Gelsenkirchen neem, stort ik mij bij de Rewe in de stationshal eerst op zo’n heerlijke schnitzel. Wie toevallig ooit op het station van Oberhausen verzeild raakt, moet maar eens de proef op de som gaan nemen. Een delicatesse. Je treft niet gauw ergens smaakvollere schnitzels. Ík als deskundige kan het weten! Om per trein in GE te komen, blijkt een stuk minder omslachtig dan gisteren het geval was van Magdeburg naar Berlijn. Elk uur staan er wel drie of vier treinen op de rol. Je hoeft dus nooit lang te wachten.
Iets na vijven kom ik aan op Gelsenkirchen Hauptbahnhof. Onder het toeziend oog van een behoorlijke politiemacht verloopt zo’n vier uur voor de aftrap alles vlotjes. Dan nog wel… De stemming is gemoedelijk. Portugese en Georgische supporters lopen vreedzaam door elkaar heen. Ook in de tram naar de arena staan de fans van beide landen elkaar niet naar het leven. De warmte nodigt ook niet bepaald uitnodigt om een gezellig robbertje te vechten. Het is bijna 30 graden. In de volle rijtuigen stijgen de temperaturen tot saunahoogte.
De Bogestra, de lokale vervoerder van Bochum en Gelsenkirchen, zet langere trams in dan bij gewone thuiswedstrijden van S04. Hierdoor ontstaat er weer vertraging bij het laden en lossen van de tramreizigers bij de stadionhalte. De tram waar ik in zit kan op grond daarvan in het zicht van de arena niet verder en staat bijna tien minuten stil. Dat schiet niet bepaald op. De flessen- en blikjesverzamelaars, die op het perron grote boodschappentassen hebben uitgesteld, moeten zodoende ook geduld hebben. Met 25 cent statiegeld per ingenomen blikje of flesje doen deze gewiekste jongens (en meisjes) uitstekende zaken tijdens EURO2024.
Parkeren is bij dit EK een andere melkkoe. Wie zijn auto wil neerzetten op de velden rondom het stadion, moet daarvoor diep in de buidel tasten. Ook moest er vooraf al online een parkeerplaats worden gereserveerd. Kort nadat ik zeker was van m’n wedstrijdticket kreeg ik ook meerdere mails van de toernooiorganisatie dat ik gebruik kon maken van deze ‘service’. Prijs: 25 euro! Dat is drie of vier keer duurder dan bij thuiswedstrijden van Schalke. Bijna even duur als mijn wedstrijdticket. Oplichting. Geldklopperij. Diefstal. Achter het Shell-tankstation en de KFC aan de Willy-Brandt-Allee heeft een slimme jongen eveneens een terrein opengesteld als autostalling. Bij hem kost het ‘slechts’ 20 euro.
Bij Schalke-wedstrijden staan de parkeerplaatsen altijd afgeladen vol. Nu zijn de beschikbare plekken hooguit voor een kwart gevuld, zo schat ik in. Dat krijg je er dus van wanneer je stadionbezoekers onder het mom van Umweltfreundlichkeit een poot wilt uitdraaien en de bus, tram of trein in jaagt. Als bijkomend gevolg raakt in een voor Duitse begrippen niet al te grote stad als Gelsenkirchen (bijna 260.000 inwoners) het complete tram- en busvervoer overbelast. De infrastructuur moet natuurlijk wel berekend zijn op zulke prachtige idealistische plannen. In Berlijn levert zoiets weinig problemen op. Daar zorgen wel vier of vijf verschillende U- en S-Bahnlijnen naar het Olympiastadion voor een snelle verspreiding van de fans. Met die ene tramlijn naar de Veltins Arena verloopt dat in Gelsenkirchen ietwat minder soepel.
Voor CR7 en zijn kameraden loopt het tijdens de wedstrijd evenmin naar wens. De Georgiërs zegevieren verrassend maar niet eens onverdiend tegen de Portugese B-keus + de grote man himself. Wat niemand verwacht, gebeurt: door de 2-0 overwinning vergezelt Georgië de al voordien gekwalificeerde Portugezen én Turkije naar de achtste finales. Prettige bijkomstigheid is dat het Nederlands elftal nu dinsdag in München om 18.00 uur tegen Roemenië speelt, dat de tegenvallende Belgen voorbleef in Groep E. Het had slechter gekund. Oranje komt ook nog eens aan de goede kant van het speelschema terecht. De weg naar de finale ligt open…
Evenals bij de voorgaande EK-duels begint in Gelsenkirchen de ellende pas goed na afloop van de wedstrijd. Hoewel ik redelijk snel met de tram terug ben op het station, gaat het met het geplande vertrek van treinen naar Oberhausen niet helemaal zoals het zou moeten. Denk je dat je om 23.39 uur weg kunt, nou mooi niet. Tot drie keer toe verspätet zich de vertrektijd. Terwijl Spoor 7 steeds voller stroomt wordt 23.39 23.51, dan 23.53, dan 23.54. En op het moment waarop al die tientallen wachtenden denken dat die r..trein er eindelijk komt, volgt ineens een Platformänderung!
In plaats vanaf Spoor 7 vertrekt de trein ineens vanaf Spoor 4. De hele meute zet zich zodoende in beweging richting Spoor 4. Trap af. Trap op. Complete chaos. En dan beginnen daar op Spoor 4 van die Duitse boa’s te commanderen en te brullen. Weiter laufen! Laufen Sie weiter! De trein, die intussen binnenkomt, wordt bijna letterlijk bestormd door iedereen die meemoet. En dat zijn er nogal wat. Het is ouderwets proppen geblazen. Doordat ik me als een van de eersten aan boord weet te wurmen, bemachtig ik zelfs nog een zitplaats. Kwestie van ervaring… Het merendeel van de passagiers moet blijven staan.
Om exact één minuut na middernacht sluiten de deuren en zet de trein zich in beweging. Een luidruchtige Engelsman krijgt de wind van voren van een beveiliger. Be quiet! Alsof het zijn schuld is dat de ooit zo trotse Deutsche Bahn er een zooitje van maakt. Volgens de routeplanner op de DB app hadden er in de tijd waarop ik heb staan wachten nota bene drie speciale EURO2024-voetbaltreinen naar Oberhausen moeten vertrekken! Nu stouwen ze de passagiers van die drie treinen doodleuk in één trein. Waardeloos geregeld. Die Deutsche Bahn staat symbool voor de teloorgang van een heel land. Dat heeft Frau Merkel toch maar mooi voor elkaar gekregen.
Donderdag 27 juni 2024
De ene dag is de andere niet. Al om tien voor 9 zit ik in trein RE19 van Oberhausen naar Arnhem. De temperatuur is dan wel bijna even hoog als gisteren, in tegenstelling tot zo’n tien uur eerder in Gelsenkirchen loopt ditmaal wel alles op rolletjes en volgens schema. Tachtig minuten later stap ik uit op Arnhem Centraal. Een kwartiertje later bevind ik me al aan boord van bus 302 naar Apeldoorn. Ruim twee uur na vertrek uit Oberhausen bich ich wieder Heim en kan de voorbereiding op de aanstaande trip naar München beginnen.