
Achter de bal aan (103): Hannover
Zaterdag 27 juli 2024
Het valt te bezien of Hannover 96 klaar is voor een zwaar seizoen in de Tweede Bundesliga. Bij de generale repetitie tegen VfL Wolfsburg gaat het er hoe dan ook een stuk vriendelijker aan toe dan bij de Palestina-demonstratie waar ik na afloop van de wedstrijd toevallig in verzeild raak.
Vandaag gaat de reis verder naar Niedersachsen. Naar Hannover. Terwijl automobilisten in heel Europa zich opmaken voor een van de beruchte Zwarte Zaterdagen, merk ik in de trein weinig van vakantiedrukte. Al vliegen er ook nu weer de nodige treinen uit. Ook naar Hannover. De RE6 van zowel 11.00 als 12.00 uur vanuit Bielefeld is geschrapt. De RE70 brengt van 10.32 uur levert me echter netjes af bij Ernst-August. Zonder overstap nog wel. De voormalige koning staat voor de hoofdingang van het Centraal Station nog altijd op een voetstuk. Al moet ik om helemaal precies te zijn zeggen dat de oude baas hoog te paard zit.
Als ik heel eerlijk mag zijn, was ik liever naar Chemie Leipzig tegen SV Babelsberg gegaan. Maar goed, dan had ik minstens drie uur langer in de trein moeten zitten. We moeten het ook weer niet overdrijven. Over twee weken ga ik ook al naar Leipzig. Naar de Rote Bulen. Naar hun generale repetitie voor de Bundesligastart tegen het al even verguisde Paris Saint-Germain. Vandaar dat ik nu vooral uit praktisch oogpunt de keuze maak voor de burenruzie tussen Hannover 96 en VfL Wolfsburg. Voor de Zweitligist uit Hannover de laatste serieuze test voordat de competitie in de op een na hoogste speelklasse begint.
Het spektakel vindt plaats op het eigen trainingscomplex aan de Clausewitzstrasse. In het eigen clubstadion(netje): het Eilenriedestadion. Kan ik dat meteen afvinken. En tegelijkertijd weer een speelklasse compleet maken. Volgens Futbology speelt het naar de Derde Liga gepromoveerde reserveteam van die 96-er komend voetbaljaar daar namelijk z’n thuiswedstrijden.
Samen met – volgens het officiële toeschouwersaantal – 2200 anderen zie ik een tamelijk gezapig oefenpotje. Twee van de drie tribunes rondom het veld zijn redelijk tot goed gevuld. Op de hoofdtribune zitten naar ik aanneem vooral genodigden. Op de tegenoverliggende staantribune, waar ik voor 12 euro eveneens een plekje heb gevonden, heeft zich het gewone volk verzameld. Hannover 96 krijgt twee penalty’s cadeau van de enorme thuisfluiter die de leiding heeft. Ondanks dat het er eentje mist, wint het wel met 3-2. Voor wat het waard is. De Ultras van Hannover 96 hebben een verstandig besluit genomen dat ze thuis zijn gebleven. Veel gemist hebben ze niet.
Van enige actie is pas sprake als ik na afloop van de wedstrijd met de tram weer in het centrum terugkom. Op de Georgstrasse beland ik midden in een pro-Gaza demonstratie. Een groep van zo’n 200 personen met Palestijnse vlaggen en spandoeken, in hoofdzaak bestaand uit mannen met baarden, gesluierde dames en kinderen, trekt luidkeels door de straat om hun steun aan de Palestijnen te betuigen. Een verontwaardigde Duitser met een fiets wil de aanvoerder van de stoet, die al lopend allerlei krijgszuchtige taal in een megafoon roept, aanspreken. Alvorens de beste man daartoe de kans krijgt hebben begeleidende ME’ers hem al stevig in de kraag gevat.
Erg groot in aantal zijn ze dan wel niet, toch – en dat mag ik ongetwijfeld niet vinden – vind ik best wel verontrustend dat ze scanderen dat er een Intfidada moet komen tegen Israel en de Verenigde Staten. Wenn wir unser Recht nicht kriegen, dan nehmen wir es uns, brult de opperopruier wanneer de stoet bij het Steintor tot stilstand is gekomen. Erg vreedzaam klinkt het niet bepaald. Wanneer we ons recht niet krijgen, dan nemen we het! Ook in Duitsland mogen demonstranten en activisten blijkbaar maar ongestraft alles roepen wanneer zij gebruik maken van hun demonstratierecht.