Voor deelname aan de 35+ competitie voelen Jaap de Brouwer en Danny Koorevaar zichzelf nog veel te fit. Aan de door met 1-0 gewonnen derby tegen Groen Wit ’62 hield de aanvaller van AGOVV toch een beter gevoel over dan zijn generatiegenoot bij de tegenpartij.
Daags voordat hij 37 kaarsjes op zijn verjaarsdagstaart mocht uitblazen beleefde Koorevaar op Sportpark Berg en Bos een pijnlijke aftocht. De nederlaag mochten de Matenaren zichzelf aanrekenen, de kwetsuur die na ruim een uur voor hem het voortijdige einde van de wedstrijd inluidde was pure pech. “Bij het afzetten schoot het van achteren in mijn knie”, verzuchtte de pechvogel na het laatste fluitsignaal met een van pijn vertrokken gezicht.
Er zat voor de bezoekers niet meer in bij de allereerste derby die ze ooit in competitieverband afwerkten tegen plaatsgenoot AGOVV. Aanvallend was Groen Wit machteloos. Pas toen aanvoerder Sybren Mulder in de slotfase verlost was van zijn kwelgeest De Brouwer en zich aan het front meldde kwam er iets meer dreiging. Al zei het genoeg dat de gevaarlijkste kans kwam uit een vrije trap van Bryan Beekman die door keeper Kevin Clifford met een katachtige save werd gepareerd.
“In de eerste opbouw zit er bij ons veel rust in. De fine-tuning in het laatste stukje missen we nog. Als de afstemming beter is, ben ik ervan overtuigd dat we dit seizoen serieus leuke dingen kunnen laten zien. Zelf ben ik zo dat ik altijd wil spelen om de prijzen. We hebben best goals op het veld staan”, twijfelt Koorevaar er niet aan dat die doelpunten de komende weken wel vallen.
Als verlengstuk in het veld van trainer Marcel Vink ligt zijn eigen rol meer op het organisatorische vlak. “Vorig jaar begon ik in een vriendenteam, maar eigenlijk was ik daar té fanatiek voor. Toen het eerste wat spelers tekortkwam, belde Marcel mij. Zo kwam van het een het ander. Qua werk en gezinssituatie hakt het er wel weer in. Daar heb ik met Marcel goede afspraken over gemaakt. In het veld probeer ik een stukje sturing te geven en daag ik als oude man mijn teamgenoten uit”, wil de oud-speler van o.a. Robur, WSV en Columbia de groenwitten op sleeptouw nemen.
Aan AGOVV-kant gaf de onvermoeibare Jaap de Brouwer het goede voorbeeld. De 39-jarige spits scoorde weliswaar niet, zoals hij twee weken geleden voor de beker in Otterlo wel deed, maar was met zijn nimmer aflatende inzet wel een plaag voor de Groen Wit-defensie. Na 75 minuten mocht hij zich moegestreden laten vervangen. “Toen was de pijp ook wel behoorlijk leeg”, glimlachte hij.
Wanneer het met het thuisfront te behapstukken valt gaat De Brouwer voorop in de strijd voor trainer Jerry Cooke en diens opvolger Patrick Ax, die zaterdag nog als toeschouwer op de tribune zat. “Voor ons is het vooral heel belangrijk dat we met een overwinning zijn begonnen. We zijn na de degradatie toch een aantal spelers kwijtgeraakt. Voor het gevoel is dit daarom een opsteker. Ik denk dat onze ambitie moet zijn om erin te blijven”, mikt hij op handhaving met AGOVV.
Vooral de onderonsjes met oude bekenden blijven een feest, stelt De Brouwer. “Het was wel leuk dat Marc Hoekstra er nog inkwam bij Groen Wit. In de spits nog wel. Van tevoren hadden we wel even geappt met elkaar. We hebben zó lang samengespeeld. Eerst bij AGOVV, later bij CSV Apeldoorn. Steven van Es is nu 38, ik 39 en Marc 41. En we staan er nog steeds. Al duurt dat denk ik niet lang meer. Het wordt langzaam tijd dat jongeren onze plek overnemen.”
De Stentor maandag 23 september 2024