Bij de volleyballers van Dynamo 3 gaat het familiegevoel wel heel erg ver. Eredivisiekoploper Lycurgus maakte zaterdag in het nationale bekertoernooi ook kennis met drie broers Aalders, drie broers Langevoort en hun volleybalvrienden. De huidige nummer vijf van de Topdivisie A kon vrijuit spelen en maakte het de Groningers behoorlijk lastig.
Rik Aalders (38) vond het wel mooi hoe de broertjes en hun clubmakkers het actueel beste clubteam van Nederland een vervelende middag bezorgden. De nederlaag was ingecalculeerd. Niemand hoefde de aanvoerder van Dynamo 3 te vertellen dat Lycurgus over veel meer kwaliteiten beschikt, de onbevreesde Topdivisionist pakte wel brutaal een set. “Het zijn leuke potjes natuurlijk wanneer je mag spelen tegen de nummer één van de eredivisie. We hadden bewust het veld een beetje klein gemaakt en stegen een klein beetje boven onszelf uit. We hadden zelfs met 2-1 voor kunnen komen. Als we Lycurgus ooit hadden kunnen pakken, dan was het vandaag geweest”, genoot Aalders volop na.
Met zijn broers Lars en Sjoerd en het Langevoort-trio Jelle, Bram en Peter vormt de schoonzoon van clubvoorzitter Jan Lit de harde kern van een ervaren gezelschap volleyballers die op het derde landelijke niveau nog wekelijks fier hun mannetje staan. Voormalig eerste team-speler Michiel van Dorsten treedt op als coach. Freek de Weijer, de huidige spelverdeler en captain van Dynamo’s vlaggenschip, neemt de mannen wekelijks tijdens een pittige oefensessie onder handen. “Wij helpen Freek als trainer een beetje in het zadel”, vertelt hij over zijn trainer, die toevallig ook zijn zwager is.
“Een keer in de week trainen is zat”, meent de 31-jarige Bram Langevoort. In 2019 maakte de qua leeftijd de middelste van het Langevoort-contingent deel uit van Dynamo’s hoofdmacht die in de bekerfinale uitgerekend Lycurgus versloeg. Zijn beide broers brengen eveneens eredivisie-ervaring mee naar het derde team. Evenals trouwens diagonaal Mike van Cooten. Setter Ruben de Vries verbleef afgelopen week zelfs nog met Dynamo’s eerste team op Cyprus voor de Europacupwedstrijd tegen Pafiakos Pafos.
Bram Langevoort liet zaterdag zien dat hij het volleyballen niet verleerd is. “M’n schouder is wel naar de mallemoer, maar verder ben ik nog hartstikke fit. Ondanks dat gezelligheid tegenwoordig bovenaan staat willen we wel winnen. We willen wel kampioen worden”, maakt de Vaassenaar duidelijk dat hij weinig aan fanatisme heeft ingeboet.
In een afdeling met ook Dynamo’s jeugdige tweede team en de door Harry van den Brink getrainde plaatsgenoot Alterno speelt, hopen Rik Aalders en Bram Langevoort mee te spelen om promotie naar de Superdivisie. “Ons Heren 2-team is heel talentvol. Zij willen heel graag beter zijn dan wij. Het zou mooi zijn als in elk geval een ons tweeën omhoog gaat. Dat zou voor de doorstroming binnen de herenlijn ook goed zijn”, verliest captain Rik Aalders het clubbelang niet uit oog.
Stoppen komt voorlopig niet in hem op. Dat betekent dat de broers Aalders elkaar binnen de lijnen flink de waarheid blijven zeggen, zoals af en toe weleens voorkomt. “Ach, dat heb je met broers. De Langevoorts kunnen er ook wat van hoor. Maar het wordt wel elk jaar een beetje minder. We worden zo zoetjes aan volwassen”, besluit Rik Aalders met een vette knipoog.
Aan energie ontbreekt het de routiniers van Dynamo 3 niet, stelden ze onder bewijs. Na afloop van de wedstrijd stortten zij zich vol overgave op ‘sportdrank’ met een schuimkraag. “Wil je ook een biertje?”, klonk er vanuit de kleedkamer.
De Stentor maandag 23 december 2024