Maandelijkse archieven: december 2017

‘Che’ blijft in Santa Clara voor altijd op een voetstuk

Vandaag 16 jaar geleden

De provinciehoofdstad Santa Clara vormt op 29 december 1958 het strijdtoneel van de allesbeslissende slag in de Cubaanse Revolutie. Op de plek waar Che Guevara met zijn manschappen de weg vrijmaakt om op te rukken naar de hoofdstad Havana, blijft de guerrillero heroico voor altijd op een voetstuk staan.

Aan het einde van 2001 maak ik per huurauto een heuse Vuelta de Cuba. Twee jaar eerder ben ik al eens in Santa Clara geweest. Vooral de geschiedenis maakt de in centraal Cuba gelegen stad boeiend. Voor het strand hoef je er niet naartoe.

Niet ver verwijderd van het Sandino stadion, de plaatselijke honkbaltempel, houden langs de weg naar Camajuani vier treinstellen en een monument de herinnering levend aan de dag die het land voor altijd zou veranderen. De verovering van deze Tren Blindado, waarin meer dan 400 regeringssoldaten zaten, betekent de genadeklap voor dictator Batista. In één van de bruine wagons is een kleine expositie ingericht over hetgeen zich in de laatste decemberdagen van 1958 langs deze spoorlijn afspeelde. Ook toeristen weten deze historische plek dan al te vinden. Bussen van Cubanacan laden er met zekere regelmaat hun buitenlandse passagiers uit.

Ter nagedachtenis aan Che en zijn kameraden bevinden zich op het plaatselijke plein van de revolutie een monument, museum en mausoleum. Ook de overblijfselen van de in 1967 in Bolivia doodgeschoten revolutionair zijn er in 1997 naartoe gebracht.

23 december 2001 Santa Clara

Bijna alles gaat de mist in voor Go Ahead Eagles

Het enige positieve van de laatste thuiswedstrijd van het rampjaar 2017 was dat Go Ahead Eagles er in elk geval een punt aan over hield. Zelfs tegen RKC Waalwijk, dat dit seizoen nog geen uitwedstrijd wist te winnen, ging in een toch al mistig decor bijna alles de mist in.

Met een bloedeloze 0-0 sloot het elftal van interim-trainer Jan van Staa vrijdagavond het oude jaar af. Een resultaat waarover Go Ahead Eagles zich niet eens mocht beklagen. De Waalwijkers kwamen een aantal malen dicht bij een doelpunt. De apathische thuisploeg stelde daar aanvallend weinig tot niets tegenover.

Zonder tussentijdse versterkingen moet Go Ahead Eagles er serieus rekening mee houden de nacompetitie mis te lopen. Zolang Van Staa bij gebrek aan beter aangewezen blijft op lichtgewichten als Hettinga, Maneschijn, Soumaoro, Groenbast en de ingevallen Dzepar, belooft dat weinig goeds voor 2018.

Kerstman schudt zijn jingle bells in Adelaarshorst

Vandaag 4 jaar geleden

Aan de overzijde van Het Kanaal rolt de bal rond Kerst en de jaarwisseling vaker dan in elk ander jaargetijde. Nederland moet het helaas stellen zonder zulke fraaie tradities. Als er al sprake is van gezellige oude Hollandse volksgebruiken dan zijn er altijd wel groeperingen die zoiets het liefst stande pede verbieden.

Het is al ongekend dat er vier jaar geleden drie dagen voor Kerstmis nog een speelronde in de eredivisie wordt afgewerkt. De Kerstman die met z’n jingle bells schudt in de Adelaarshorst, is nou niet bepaald een jaarlijks terugkerend fenomeen.

Supporters van Go Ahead Eagles gaan eind 2013 hoe dan ook heel wat feestelijker over de drempel van het nieuwe jaar dan nu. Jop van der Linden schiet de Deventenaren vanaf de strafschopstip langs FC Utrecht. Door die knappe 2-1 overwinning sluit de vooraf door veel kenners gedoodverfde degradatiekandidaat een gedenkwaardig jaar af op een meer dan verdienstelijke tiende plaats op de eredivisieranglijst.

22 december 2013 Deventer

Europees avontuur voorbij voor gehavend Dynamo

Zoals al moest worden bevreesd kwam aan het Europese avontuur van Draisma Dynamo donderdagavond een einde. Na de kansloze 3-0 nederlaag in Apeldoorn moest de gehavende ploeg van coach Bas Hellinga opnieuw zijn meerdere erkennen in Lindemans Aalst.

Draisma Dynamo verloor weliswaar in dezelfde cijfers, toch hield het aan de wedstrijd in sportcomplex Schotte in Erembodegem een beduidend beter gevoel over dan aan de afstraffing van dertien dagen eerder in Omnisport. Met het laatste beschikbare spelersmateriaal verkochten de Apeldoorners de huid duur, ze werden ditmaal niet compleet weggeserveerd.

De Noor Isak Helland-Hansen was ondanks zijn gekwetste pink toch van de partij. Hugo van Garderen verving naamgenoot Bart naar behoren als spelverdeler. Hellinga gunde bovendien tweede team-speler Railysson Espoza en Ewout Gommans speeltijd.

Setstanden: 25-20, 25-16, 25-16.

 

Het kloppende hart van het Cubaanse honkbal

Vandaag 21 jaar geleden

In het Parque Central van Havana kijkt niemand er van op. Een grote groep heren bij elkaar. Druk gebarend. Hard schreeuwend. Ik wist niet wat ik meemaakte toen ik ze voor het eerst zag. Als argeloze Nederlander verwacht je bij zoveel heisa dat het elk moment los kan gaan, dat er niet veel meer hoeft te gebeuren alvorens er over en weer klappen uitgedeeld worden.

Maar nee, hoor. Niks van dat alles. Wie denkt dat de compañeros ruzie hebben, zit ernaast. De opgewonden standjes bespreken de stand van zaken in het nationale honkbal! Niets meer, niets minder. Een dagelijks terugkerend ritueel. Op hun vaste plekje op het plein. Ach, en dat de vonken er daarbij vanaf lijken te vliegen, komt door het warme bloed dat bij tijd en wijle flink opborrelt. Cubanen zijn nou eenmaal temperamentvolle mensen. De volksaard verloochent zich niet. Zeker niet wanneer om honkbal gaat.

Op het sportgekke eiland valt er niet aan te ontkomen. Pelota. Beisbol. Volkssport numero uno. De hoeveelheid uren die ik op tribunes heb doorgebracht van het Estadio Latinoamericano, is ongekend.

Op een grauwe zaterdagmiddag in december 1996 zie ik hoe Metropolitanos, één van de twee teams uit de hoofdstad, met 3-7 het onderspit delft tegen de collega-staatsamateurs uit Holguin. Ruim tweeënhalf uur topsport voor zegge en schrijve 1 peso in moneda nacional. Pak ‘m beet vijf eurocent. Geen geld.

21 december 1996 Ciudad Habana

Strak in het gelid voor het Cubaanse volkslied

Vandaag 11 jaar geleden

Ik verlang vaak terug naar de tijden waarin ik het me nog kon veroorloven om in Cuba te overwinteren. Ver weg van die smerige kou. De jaarwisseling bij temperaturen van ruim boven de twintig graden. In T-shirt en korte broek naar het honkballen of voetballen kijken.

Elk bezoek aan het Estadio Pedro Marrero, het nationale voetbalstadion in Havana, is het genieten geblazen. Van de kwaliteit van het voetballen in de hoogste Cubaanse speelklasse moet je je niet te veel voorstellen. Het hele sfeertje eromheen maakt het altijd leuk. Lekker ongedwongen. Voor aanvang staan, zoals bij elk sportevenement in het land, alle toeschouwers strak in het gelid bij het afspelen van het volkslied. ¡Al combate, corred, Bayameses!, Que la patria os contempla orgullosa. Als dan het eerste fluitsignaal klinkt, gaat de beuk erin!

Opmerkelijk vind ik altijd dat veel bezoekers bij sportwedstrijden in Cuba hun fiets meezeulen de tribune op. Diefstal van onbeheerde rijwielen beperkt zich zeker niet alleen tot Nederland…

20 december 2006 Ciudad Habana