Oefenpotjes zijn meestal duels om de keizers baard, zoals dat zo mooi heet. Wanneer Schalke 04 in town is, dan ontbreek ik uiteraard niet. Niemendalletje of niet, het königsblaue bloed kruipt waar het niet gaan kan. De verleiding blijft onweerstaanbaar. Inmiddels al ruim dertig jaar.
Dat de wedstrijd FC Utrecht – Schalke 04 (uitslag 1-1) weinig om het lijf heeft en geen onuitwisbare indruk achterlaat, spreekt welhaast voor zich. De partij levert geen blijvende herinneringen op, noch blijvend letsel… Het zal waarschijnlijk weinigen heugen dat ze die middag in de Galgenwaard de jonge Schalke-talenten Manuel Neuer en Mesit Özil aan het werk konden zien. Sterren van de toekomst. Weltmeister 2014.
Ook voor mij is het gewoon één van de 4200 voetbalwedstrijden geweest, die ik, sinds ik het in 1981 ben beginnen te registreren, heb bezocht. En bij een volgende gelegenheid ga ik gewoon weer. Verslaving. Afkicken gaat me nooit meer lukken.
14 januari 2007 FC Utrecht – Schalke 04
I was there…