Vandaag 1 jaar geleden
Je kunt het slechter treffen dan een vijfdaagse ‘voetbalvakantie’ in Portugal beginnen met SC Braga tegen FC Porto. Nou is het op het linker deel van het Iberisch schiereiland nooit zo moeilijk om aan kaarten te komen voor voetbalwedstrijden, voor de zekerheid bestel ik vooraf toch maar online een bilhete. Twintig euro voor een zitplaats, tweede ring, zijvak. Publico. Nascente Superior. Een uur voor de wedstrijd ligt mijn ticket keurig klaar bij de speciale afhaalkassa bij de ingang van het stadion.
Braga’s Estadio Municipal, een overblijfsel van het EK 2004, is al een attractie op zich. Met twee enorme zittribunes aan de lange zijden en open achter de beide goals. Met aan één van beide kopse kanten een rotswand als wel heel bijzondere opvulling. Het geeft het begrip tegen de muur aan lopen een geheel eigen dimensie.
Wie van mannelijk voetbal houdt, komt bij wedstrijden in de Primeira Liga doorgaans wel aan zijn trekken. De Noord-Portugese derby vormt daar geen uitzondering op. Niet van dat oeverloze rondspelen zoals bij ons in de Eredivisie, maar een 90 minuten durend gevecht. Strijd van begin tot eind. Met op z’n tijd een gestrekt been op kniehoogte of een welgemikte elleboogstoot. Die Portugezen zijn niet zo kinderachtig… Bruno Martins Indi ziet bij de gasten vanaf de reservebank hoe zijn ploegmakkers een zwaar bevochten 0-1 zege uit het vuur slepen.
Van de twintigduizend mensen op de tribunes van het imposante gemeentelijke sportpark komt zeker een derde uit het 60 kilometer zuidelijker gelegen Porto. Met z’n allen maken ze er op deze vrijdagavond een grandioos feest van.
6 maart 2015 SC Braga – FC Porto
I was there…