Vandaag 22 jaar geleden
SC Freiburg promoveert in het seizoen 1992-1993 naar de Bundesliga. Wanneer de uitwedstrijd van Schalke 04 bij de nieuwkomer op het programma staat, ben ik van de partij in het Schwarzwald. Uiteraard, zou ik bijna zeggen.
Freiburg im Breisgau, zoals al het officieel heet, ligt niet bepaald naast de deur. De afstand vanaf Apeldoorn bedraagt meer dan 600 kilometer. Volg de A5 een zeventigtal kilometer verder zuidwaarts en je zit in hartje Basel! De omgeving behoort tot de meest schilderachtige van de totale Bundesrepublik. Het voorjaar is begonnen en de zomertijd ingegaan, dus wat zullen we ons druk maken. Genieten van een Bundesligawedstrijd op een stralende lentedag in een idyllische omgeving, wat wil een mens nou nog meer? Dat Schalke 04 in het knusse Dreisamstadion met 3-2 wint, maakt de dag nóg mooier.
Op een heenreis volgt echter ook altijd weer een terugreis. Meestal betekent dat in Duitsland de voet op het gaspedaal en planken. Uitgerekend ditmaal loopt het ietwat anders. Ter hoogte van Frankfurt gaat het mis. Het begint te sneeuwen. En niet zo’n klein beetje ook. In een mum van tijd sneeuwt alles onder. Het hele landschap verdwijnt onder een dik wit tapijt. Het wegdek idem dito. Strepen op de weg zijn niet langer zichtbaar. De plotselinge terugkeer van de winter zorgt logischerwijs voor de nodige vertraging. Die Zomertijd is een prachtig bedenksel. Wel jammer dat het de lading lang niet altijd dekt…
2 april 1994 SC Freiburg – Schalke 04
I was there…