Vandaag 34 jaar geleden
FC Utrecht is aan het begin van de jaren tachtig de eerste Nederlandse profclub die de plannen voor de bouw van een nieuw stadion in daden omzet. De destijds erg actieve supporters van de club uit de Domstad laten zich niet onbetuigd bij het afbreken van de oude Galgenwaard. Zij helpen in april 1981 in aansluiting op de laatst gespeelde competitiewedstrijd tegen PSV een handje mee met het verwijderen van onder meer de houten banken uit de oude betonbak. Dit gebeurt met een daadkracht en vakkundigheid waarop zelfs het meest gerenommeerde sloopbedrijf jaloers geweest zou zijn.
Na een overbruggingsjaar in een provisorisch noodstadionnetje op het Utrechtse Veemarktterrein kunnen de Utrechtenaren in de zomer van 1982 hun intrek nemen in Nieuw-Galgenwaard. Anno 1982 staat het nieuwe onderkomen van de club te boek als een van de modernste stadions van Europa. Met oog voor comfort en veiligheid van de bezoekers. Die in die dagen gebruikelijke hoge hekken met prikkeldraad ontbreken. Een twee meter diepe tankgracht rondom het veld moet voorkomen dat overenthousiaste Bunniksiders het speelveld betreden. Een revolutionaire vinding 34 jaar geleden.
Met mijn tienertoerkaart reis ik naar Utrecht voor de openingswedstrijd tegen Southampton. Voor 7,50 gulden, pak ‘m beet 3,50 euro, zie ik hoe Kevin Keegan zijn laatste wedstrijd speelt in het shirt van the Saints. De Europees voetballer van het jaar 1978 en 1979 vertrekt naar Newcastle United. Alvorens hij zijn handtekening zet onder een verbintenis met zijn nieuwe werkgever, scoor ik voor aanvang van het duel in Utrecht eveneens de felbegeerde krabbel van de aanvoerder van het Engels elftal. Ja, ja, als zestienjarig ventje ben ik nog fervent handtekeningenjager.
18 augustus 1982 FC Utrecht – Southampton
I was there…