Vandaag 27 jaar geleden
Als stukjesschrijver van de plaatselijke krant krijg ik nog weleens toegang tot plaatsen waar niet iedereen mag komen. Zo vind ik mezelf 27 jaar geleden in de vroege avonduren terug op het bordes van het Apeldoornse stadhuis.
Ik sta er temidden van een uitgelaten gezelschap voetballers dat eerder die middag in Hattem naar de Hoofdklasse is gepromoveerd. Vanwege dit heugelijke feit mag de selectie van AGOVV op audiëntie bij toenmalig burgemeester Hubers voor een officiële huldiging.
De spelers worden op een door een tractor aangetrokken plattewagen op het Raadhuisplein afgeleverd. Daar heeft zich een – naar Apeldoornse maatstaven gemeten – aanzienlijke mensenmassa verzameld. De feestvreugde is groot. Na de overwinning op Hubert Sneek heeft menig speler de bijna opgedroogde stembanden al aanzienlijk opgefrist met zuiver gerstenat. Slijkhuis & Co doen in niets meer denken aan de oprichters van de voormalige Apeldoornse Geheel Onthouders Voetbalvereniging. Uit volle borst zingen de heren iets over het ondergoed van de burgemeestersvrouw. Dit leidt tot hilariteit alom bij de ‘koorknaapjes’ in kwestie.
Het is mij 27 jaar later onbekend of mevrouw Hubers onraad ruikt, toch wil ze graag weten wat die uitbundige voetballers precies zingen. Ze wendt zich daarom tot de van het Duitse TuS Marialinden afkomstige Staubsauger van de selectie. Jürgen Schefczyk, dan toch al ruim twee jaar in Nederland woonachtig en onze taal beter beheersend dan de prinsen Bernhard en Claus ooit gedaan hebben, houdt zich wijselijk van den domme. Jürgen begrijpt het niet, terwijl zijn hossende collega’s de song over het gemiste slipje nog maar weer eens aanheffen…
De legendarische woorden die Theo Reitsma bijna twee jaar eerder uitsprak over de spelers die Nederland in München Europees kampioen maken, geldt voor deze groep Blauwen ook: een goed stel!
20 mei 1990 Apeldoorn