Jojoënd omhoog naar de oudste stad van Cuba

By | 5 januari 2018

Vandaag 14 jaar geleden

Behalve de meest oostelijk gelegen stad van enige importantie staat Baracoa ook te boek als oudste stad van Cuba. Wie het bord met de tekst Primera villa fundada en Cuba en 1511 bij de entree passeert, heeft al heel wat moeite moeten doen om zover te komen.

Diego Velázquez sticht Baracoa in 1511. Over de weg wordt de stad echter pas in de jaren zestig met de rest van het eiland verbonden. Maar zelfs in 2004 valt aan de bereikbaarheid van de oostelijke uithoek van de provincie Guantanamo nog veel te verbeteren, zo ondervind ik tijdens een busreis met Viazul. Vermoeiend. Op sommige stukken zelfs beangstigend. Meer dan negen uur neemt de trip vanuit Holguin in beslag. Eerst drieënhalf uur via Bayamo naar Santiago de Cuba. Na een overstap komen daar vervolgens nog eens bijna vijf uur bij.

De laatste 148 kilometer vanaf Guantanamo-Stad vormen de ergste beproeving. De wegen worden er niet breder op, en ook zeker niet beter. Botsend en schuddend gaat het vooruit. Bij een dorpje met de naam Cajobabo stuurt de chauffeur het logge gevaarte de bergen in. Het riviertje langs de weg heeft wel een heel toepasselijke naam: Jojo. Zo gaat het er ook aan toe: op en neer en heen en weer. De weg is wel erg bochtig. De begroeiing wordt steeds weelderiger, de dieptes steeds dieper.

Tergend langzaam gaat het steeds verder omhoog. De bus moet er aardig aan trekken. Het gaat alles behalve vanzelf op het steeds natter wordende wegdek. Levensgevaarlijk. Het uitzicht is weliswaar adembenemend, maar de bestuurder hoeft maar één bochtje te missen… In zo’n geval vertelt niemand het waarschijnlijk niet meer na. Voor elke bocht drukt hij stevig op zijn claxon. Op een weg als deze kan iemand niet voorzichtig genoeg zijn. Ook elke gewaarschuwde tegenligger telt voor twee.

Na een ware monstertocht passeert de bus aan het begin van de middag het toegangsbord van Cuba’s oudste ciudad. Ik heb het zweet in de handen staan. Opgelucht stap ik na aankomst uit. Aan de terugreis denk ik op dat moment nog maar niet…

5 januari 2004 Baracoa

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *