Vandaag 16 jaar geleden
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat ik die Lausitz ooit bezocht zou hebben wanneer ze er niet toevallig achter een bal aan zouden hollen. De jaren waarin ik Schalke 04 door de hele Bondsrepubliek achterna reis, brengen me zodoende zestien jaar geleden ook naar deze oostelijke uithoek nabij de Poolse grens.
Een ouderwetse groundhoptrip samen met de Kleef. Ons voetbalweekend begint op vrijdagavond in die Alte Forsterei bij Union Berlin. De volgende ochtend rijden we over ouderwets hobbelige DDR-wegen verder naar het Stadion der Freundschaft om Schalke te supporten bij Energie Cottbus.
Er gaat een compleet nieuwe wereld voor ons open. Met tweetalige straatnaambordjes. In het Duits en… het Sorbisch, het Slavische dialect dat menigeen in de regio spreekt. Ook het stadionpersoneel is niet alledaags. Skinheads, waarschijnlijk ooit deel uitmakend van de harde kern van de club, staan bij de ingangen toeschouwers te fouilleren. Velen die zijn uitgedost in het Blau und Weiss moeten zelfs hun schoenen erbij uittrekken!
Alsof dat nog niet vernederend genoeg is, krijgen unsere Jungs ook nog eens een ongenadig pak slaag die middag. Met een pijnlijke 2-0 nederlaag op zak aanvaarden we na afloop de terugreis.
2 maart 2002 Cottbus