Vandaag 3 jaar geleden
Er bestaan voetbalclubs die stutten op een gele muur. In het Belgische Aalst houden ze niet van zoveel bouwvalligheid. In het Pierre Cornelisstadion is een achter een van de doelen opgetrokken muur van reclameborden de voornaamste blikvanger.
Een ouderwetse zomerse voetbaldag in Belgenland. ’s Middags naar Oost-Vlaanderen. Daarna meteen door naar KSK Heist tegen Lierse SK in Heist-op-den-Berg in de provincie Antwerpen.
Erg veel indruk maakt de hele entourage in Aalst niet. Alles oogt enigszins vervallen. Vergane glorie. Met al z’n charmes en gebreken. Ik zie de Ajuinen, zoals de Aalstenaars hun voetballende helden noemen, oefenen tegen eersteklasser KV Kortrijk. Ajuin is Vlaams voor ui. Zo voetballen de Eendrachters ook. Zoals bij elke thuiswedstrijd, staan ze in elk geval 45 minuten met de rug tegen de muur.
Enige bekende bij alle plaatselijke grootheden op het veld die middag is Wim Bokila, oud-AGOVV.
11 juli 2015 Aalst