Na meer dan 24 jaar terug op Tsjechische bodem

By | 28 juli 2019

Achter de bal aan (54/1): Praag

24 juli 2019

Ik heb de afgelopen kwart eeuw heel wat landen en steden bezocht. Vreemd genoeg heeft de misschien wel populairste toeristische bestemming achter het voormalige IJzeren Gordijn tijdens mijn uitstapjes pas één keer eerder op de reisagenda gestaan. In april 1995 ben ik in het Praagse Letnastadion getuige van geweest hoe ijzersterke Tsjechen met 3-1 over een machteloos Nederlands elftal heenwalsen in een kwalificatieduel voor het Europees Kampioenschap in Engeland.

Een eenmansdestructiebedrijf met de naam Tomáš Skuhravý neemt op die bewuste Praagse lentedag een groot deel van de sloopwerkzaamheden voor zijn rekening. Mijn Schalke-helden Jiří Němec en Radoslav Látal maken eveneens deel uit van dat Tsjechische team dat ruim een jaar nadien op Wembley in de EK-finale staat.

Tussen die toenmalige Praagse lente en de huidige Praagse zomer liggen meer dan 24 jaar! Alleen de reis verschilt al enorm. Anno nu levert Ryanair je vanuit Eindhoven binnen anderhalf uur af op het Václav Havel International Airport van Praag. Aan het einde van het vorige millennium ben ik in het gezelschap van de Kleef bijna een complete dag onderweg geweest om per trein in de Tsjechische hoofdstad te komen. Onze tickets boekten we in die dagen bij de NBBS aan de Hofstraat. Vertrek uit Arnhem. Met overstap in Nürnberg en later nog eens in het aan de Duits-Tsjechische grens gelegen Schwandorf. Waar blijft de tijd?

Deze reis naar Tsjechië valt uitgerekend samen met de heetste dagen van het jaar. Afgaande op de weersvoorspellingen staan in Nederland alle temperatuurrecords op het punt te sneuvelen. De 40 graden-grens lijkt te worden beslecht. Weerplaza voorspelt op de dag van aankomst voor Praag ‘slechts’ een graadje of 35. Heerlijk verfrissend… Vlucht FR1826 van Ryanair vanuit Eindhoven gaat niet ten onder aan de tropische warmte. Al rond het middaguur zet ik met reisgenoot Erik Pasman voet op Tsjechische bodem.

Voetbalwedstrijden staan er op onze eerste dag niet op het programma. We kunnen al wel voorbereidingen treffen voor de aanstaande uitstapjes naar Mladá Boleslav en Ostrava. Voor 150 Kronen, omgerekend nog geen zes euro, verzekeren we ons van een dagkaart voor het openbaar vervoer. Op Praha Hlavní Nádraží slaan we de benodigde treinkaartjes in. Voor 1868 Kronen, iets meer dan 74 euro, reizen we het halve land door. Dat komt neer op 37 euro de man. Bij de Nederlandse Spoorwegen hoef je niet aan te komen voor dat soort gunstige tarieven.

De tram en metro zijn in elk geval een ideaal vervoersmiddel om te groundhoppen door Praag. We werken Slavia, Bohemians en Sparta af. Bij het Sinobo stadion zijn helaas nog geen tickets te koop voor Slavia’s wedstrijd van zondag tegen Sigma Olomouc. Wat de drie dames achter die de ticketbalie bevolken dan wel de hele dag verkopen, is mij een raadsel.

Omdat we toch in de buurt zijn, slaan we de Karluv Most niet over. Sights to be seen in overvloed in de Gouden Stad. De (sub)tropische warmte weerhoudt de toeristen niet om massaal over Praags beroemdste brug van de ene naar de andere Moldau-oever te wandelen. Het krioelt van de Nederlanders. Zoals altijd en overal in het buitenland pik je ze er zo tussenuit. Ik hoef in elk geval niet zoals 24 jaar geleden de opdringerige zigeunerdames van me af te slaan op het Wenceslaus-plein. Een verbeterpunt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *