Zes jaar nadat hij in het shirt van het Slowaakse AS Trencin aan Champions League-voetbal mocht ruiken staart Jamarro Diks zich niet meer blind op een carrière als prof. Op 27-jarige leeftijd merkt de kersverse vader inmiddels hoeveel voldoening luiers verschonen voor de bijna drie weken oude Jaivey en het voetballen in de eerste klasse bij Columbia schenkt.
De dik verdiende 4-1 overwinning in het eerste pouleduel voor de districtsbeker bij AGOVV biedt weliswaar geen enkele garantie voor dat het ook in de competitie op rolletjes gaat lopen, Columbia verraste aangenaam op een zonovergoten sportpark Berg en Bos. Trainer Daniël Holtman had zijn ploeg perfect neergezet en geïnstrueerd. Wanneer de Columbianen de omschakelmomenten in de tweede helft met iets meer accuratesse hadden uitgevoerd, hadden ze de winnaar van de Apeldoorn Cup misschien zelfs wel nog meer pijn kunnen doen.
Jamarro Diks, in de bekerderby Columbia’s meest vooruitgeschoven pion, kon vanzelfsprekend prima leven met de eindstand die na 90 minuten op het scorebord stond. “In vergelijking met vorig jaar hebben we kwalitatief wel wat ingeleverd. Maar wij zijn daardoor niet bij de pakken gaan neerzitten. We hebben wat nieuwe spelers. We moeten strijdlust leveren, zoals dat hoort bij Columbia. En je zag vandaag dat iedereen meters wil maken voor elkaar.”
Voor Columbia’s aanvalsleider kwam het zaterdag niet tot een ‘zwagerduel’ met AGOVV’er Marlo de Groot. “We hebben het vooraf wel veel over deze wedstrijd gehad, maar Marlo zit in Zandvoort”, legde de maker van Columbia’s tweede goal uit dat de broer van zijn partner Demi van mening was dat er toch iemand uit de Apeldoornse voetbalwereld Max Verstappen moest gaan aanmoedigen.
Diks was blij met zijn eigen aandeel in de zege op AGOVV. Een minuut na de gelijkmaker van Jesse Hartgers zette hij hoogstpersoonlijk de zaterdagtweedeklasser alweer op achterstand. “Ik kon ‘m contra inschieten en heb daarna ook nog de assist geleverd bij de 1-3.”
Van zichzelf verwacht hij voor komend seizoen elke wedstrijd belangrijk te kunnen zijn voor Columbia. Hij vindt zichzelf niet meer de momentenvoetballer die hij ooit was. “Dat is er wel een beetje uit. Ik ben volwassener geworden. Ik wil een belangrijke schakel worden en probeer er nu vanaf moment één te staan.”
Over gemiste kansen uit het verleden treurt Diks niet na. “Natuurlijk denk ik er weleens aan terug, maar je moet daar niet in blijven hangen. Ik leef in het hier en nu.”
Hij is trots dat zijn broer het wel tot de Champions League heeft geschopt. Met FC Kopenhagen veroverde Kevin Diks afgelopen jaar de Deense landstitel. Jamarro is er persoonlijk bij aanwezig als zijn familielid deze week zijn opwachting maakt in de Koningsklasse van het Europese voetbal. “Ik ga dinsdag naar Dortmund.”
De Stentor maandag 5 september 2022