Het beste dat Apeldoorn op zondagamateurvoetbalgebied te bieden heeft hield elkaar zaterdagavond behoorlijk in evenwicht. Het minieme verschil tussen WSV en Columbia luisterde naar de naam Dylan de Bruin. Uitgerekend de halverwege het afgelopen voetbaljaar met de nodige tamtam bij Columbia vertrokken spits besliste de derby aan de Voorwaarts met twee goals in het voordeel van de thuisclub.
Een hardnekkige enkelblessure dwong hem gedurende het grootste gedeelte van de voorbereiding tot toekijken. Na twee speeldagen in de eerste klasse D drukt de vrijwel herstelde goalgetter al een enorm stempel op het aanvalsspel van de nieuweling in de eerste klasse D. Zo gek vaak kwam WSV’s nieuwe aanvalsleider tegen zijn voormalige club niet eens in balbezit. Maar met wat hij deed, was De Bruin wel van onschatbare waarde voor zijn ploeg.
Behalve als maker van de twee goals deed hij zich ook gelden als balvast aanspeelpunt. Hoe hij kort voor zijn openingstreffer met een ogenschijnlijk eenvoudige kaats de inkomende Mattijs Gijse (die de paal trof) in scoringspositie bracht openbaarde veel over de teamspeler De Bruin. Juist het simpele is in de voetbalsport vaak het moeilijkste. Op zijn betere dagen bezit de 24-jarige Apeldoorner de kwaliteit om uit te blinken in eenvoud.
“Dat komt voor een deel door mijn zaalvoetbalachtergrond”, verklaarde de matchwinner naderhand. “De jongens zoeken mij omdat ik sterk ben en een bal kan vasthouden. Misschien leek het zo dat ik veel ruimte kreeg, maar dat heeft met mijn looplijnen te maken. Aan de buitenkant zit bij ons ook heel veel beweging. Het maakt ons moeilijk te verdedigen.” Met een kwinkslag: “Eigenlijk had ik alleen nog met het hoofd willen scoren.”
De WSV’er vindt dat er over zijn abrupte tussentijdse vertrek bij Columbia genoeg is gezegd en geschreven. “Het is een beetje uit de hand gelopen. Er zijn bij Columbia fouten gemaakt. Ikzelf heb ook fouten gemaakt. Maar ik heb die periode voor mezelf afgesloten. Ik wil nu vooruit met WSV.”
Perspectieven daartoe ziet De Bruin volop. “We hebben een jong team waarmee we hoge ogen kunnen gooien in de eerste klasse. Zelf speel ik altijd om te winnen en om kampioen te worden. Tegen AGOVV voor de beker heb ik een half uur meegedaan, in de bekerwedstrijd tegen Columbia 45 minuten en twee keer gescoord, vorige week in Woezik tachtig minuten en één goal. Nu een hele wedstrijd. Na twee competitiewedstrijden sta ik al op drie. Twintig mag ik er toch wel inschieten. Maar of dat lukt, weet ik niet.”
Jordy Vakkert is maar wat blij met de aanwezigheid van De Bruin. “In dit soort wedstrijden kan hij het verschil maken. Eigenlijk zat de wedstrijd een beetje op slot en uit het niets maakt hij die 2-1”, bejubelde Vakkert zelf in de vijfde aanloop de allereerste zege op de plaatselijke rivaal onder zijn leiding. “Dit was mijn vijfde derby. Daarvan heb ik er drie verloren en één gelijk gespeeld.”
WSV’s trainer hoopt dat de zege een voorbode vormt voor een succesvol verloop van de competitie. “Ik wil wel hoog inzetten. Voor de Top-6 of Top-7 moeten we wel kunnen gaan. Volgende week krijgen we Bemmel-uit. Zij hebben zes punten uit twee wedstrijden. Dat is voor ons dus wel een mooie graadmeter.”
Voor de andere Dylan in het elftal van Vakkert, Dylan Katerberg, verliep de Apeldoornse tweestrijd van zaterdagavond minder voorspoedig. Aan het begin van de tweede helft moest de onfortuinlijke vervanger van de geschorste Mark Tuijtel met een naar het zich liet aanzien ernstige knieblessure van het veld gedragen worden.
De Stentor maandag 3 oktober 2022