Met een afgetekende 4-0 overwinning tegen ZAC stelde AGOVV haar tweede klasse-waardigheid overduidelijk onder bewijs. Dankzij drie goals van Marco Bosz en de bijna wekelijkse treffer van de eeuwig jonge Steven van Es zette het een belangrijke stap in het ontlopen van de nacompetitie.
De stemming was uitgelaten na het laatste fluitsignaal. Lars Brummel en Tim Poelarends liepen goed geluimd richting kleedkamer. Als “foutloos” bestempelden de geblesseerde jonkies lachend hun eigen optreden. De meeste felicitaties gingen logischerwijs uit naar de jubilaris. In zijn 200e wedstrijd voor AGOVV bewees Marco Bosz zichzelf en zijn ploeg een geweldige dienst. Zijn hattrick was dan weliswaar niet loepzuiver, de drie Bosz-goals zorgen wel dat de Apeldoorners zichzelf wat meer ademruimte kunnen gunnen naar het naderende seizoenseinde toe.
Als één van de laatsten baande Armon Veeneman zich een weg naar een welkome koele verfrissing. Nadat hij twee weken eerder bij de 5-0 zeperd tegen koploper Batavia ’90 te vaak de hielen van zijn directe tegenstander zag, beleefde de linksback ditmaal een rustige middag. “ZAC zocht veel het centrum. Ik had vanmiddag niet te maken met zo’n snelle rechtsbuiten als in Lelystad”, oordeelde de moegestreden Veeneman, terwijl keeper Patrick Jansen hem een flesje schuimend gerstenat in de handen drukte.
Sinds fysiek malheur hem lang buitenspel hield koestert de 29-jarige verdediger elke minuut waarin hij binnen de lijnen staat. “Ik ben al lang blij dat ik sinds oktober 2021 weer fit ben. Vijftien maanden lag ik eruit. Al het kraakbeen in mijn rechterenkel is kapot. Ik heb daar nog steeds last van. Ik heb m’n enkelbanden ook al vijf of zes keer gescheurd. Ook vandaag slikte ik vooraf twee paracetamol tegen de pijn. Toch heb ik al met al al bijna honderd wedstrijden voor AGOVV gespeeld. Zonder die blessure en het jaar waarin ik in Amsterdam werkte waren dat er al meer geweest”, rekent de karaktervoetballer erop komend seizoen toe te treden tot AGOVV’s ‘club van 100’.
Wanneer elke speler in de selectie van de instelling van Veeneman zou koppelen aan het aangeboren talent van spelmaker Jesse Hartgers, dan hadden de Blauwen zich drie duels voor het competitieslot geen zorgen meer hoeven maken om al dan niet verzeild te raken in nacompetitiesores om handhaving. Dan hadden ze zich enkele weken geleden al definitief veilig gespeeld.
De voetballende Stentor-verslaggever kan het slechts beamen. “We hebben het in té veel wedstrijden laten liggen. Tegen VSCO stonden we met de rust met 2-0 voor en gaven we het nog weg. OWIOS maakte met tien man in de blessuretijd nog gelijk. ZAC-uit was onze slechtste wedstrijd van het seizoen. Dat is voorafgaand aan deze wedstrijd nog wel even ter sprake gekomen. Dan is het wel lekker dat je vandaag wint met 4-0.”
Twee wedstrijden voor het einde vergroot het als zesde geklasseerde AGOVV het gat met nummer negen ZAC tot vier punten. Met een beter doelsaldo als extra bonuspunt om van een nacompetitieplek gevrijwaard te blijven. Kat in het bakkie, zou je denken. Een bedachtzame Veeneman houdt desondanks een slag om de arm. “We hebben een goede slag geslagen. Maar zolang het niet gespeeld is, is het nog niet gespeeld.”
De Stentor maandag 15 mei 2023