Het schier onvermijdelijke voltrok zich zondagmiddag in Twello. Door een 8-1 aframmeling bij Voorwaarts kwam er voor Columbia op de voorlaatste speeldag een roemloos einde aan een driejarig verblijf in de eerste klasse.
De degradatie van Columbia komt natuurlijk niet onverwacht. Feitelijk zette het sportieve verval van Columbia zich al halverwege het seizoen 2021-2022 in. Hoewel hij zich binnen de spelersgroep en het begeleidingsteam niet altijd op een even grote mate van populariteit kon verheugen, leverde het zwartgele vlaggenschip met het tussentijdse vertrek van spits Dylan de Bruin ontegenzeggelijk aan scorend vermogen in. Toen voor aanvang van het huidige voetbaljaar met Jop van der Linden, Maikel Lange, Levi Opdam en keeper Leroy de Boer andere bepalende krachten afhaakten, werd al bij voorbaat duidelijk dat de nieuwe trainer Daniël Holtman een lastige klus te wachten stond. Geen enkele ploeg wordt immers beter zonder z’n beste spelers.
Al vanaf de eerste speeldag werd duidelijk dat Columbia in sportief opzicht een jasje had uitgedaan. De blijvers en de vervangers van de afgehaakte sterkhouders bleken niet bij machte het geleden kwaliteitsverlies succesvol op te vangen. Aan goede wil ontbrak het niet, aan de noodzakelijke punten en doelpunten wel. Elke wedstrijd negentig minuten de mouwen opstropen en je het snot voor de ogen werken volstaat niet in de eerste klasse, zo bleek. Wie van 23 competitiewedstrijden er slechts twee winnend afsluit, kan dat niet alleen maar afschuiven op pech en late tegentreffers. De Columbianen waren dit seizoen simpelweg niet goed genoeg. De naar RKHVV vertrekkende topscorer Jamarro Diks, die ook tegen Voorwaarts weer trefzeker was, kon niet in zijn eentje het verschil maken
Dat Holtmans equipe tot aan de voorlaatste speeldag desondanks mocht blijven hopen op een ontsnappingsroute via de nacompetitie kwam enkel doordat het SDO en Berghem Sport in hetzelfde schuitje zaten. Met slechts twee directe degradanten kon (en kan) één van het trio laagvliegers via overwerk de dans daarom ontspringen. De nederlaag in Twello maakte de achterstand van de Apeldoornse rode lantaarndrager op de elfde plaats, die toegang verleent tot het competitietoetje, onoverbrugbaar. Het gat van vijf punten met SDO, dat met 3-3 gelijkspeelde bij WSV, valt niet meer te dichten. De seizoenfinale op Tweede Pinksterdag tegen Berghem Sport aan de Winkewijert doet er zodoende niet meer toe.
Het pak slaag bij Voorwaarts dat Columbia’s lot definitief bezegelde typeerde misschien wel het verloop van het hele seizoen. Met de moed der wanhoop streed Daniel Holtmans elftal voor een positief resultaat. In de tweede helft was het verzet definitief gebroken en kreeg Voorwaarts, dat door de zege de tweede periodetitel veroverde, vrij baan om uit te lopen naar 8-1.
Het contrast na het laatste fluitsignaal was groot. Terwijl de uitgelaten spelers van de thuisploeg hun periodetitel vierden en door het bestuur van de Twellose club in de bloemetjes werden gezet, dropen de verslagen Columbianen stilletjes af naar de kleedkamer. De degradatie baande zich dan al wel geruime tijd aan, toch was de teleurstelling alom zichtbaar.
Bij trainer Daniël Holtman was er sprake van berusting. “We hebben er alles aan gedaan, maar we trekken aan het kortste eind. We staan met lege handen. Ik heb wel een team gezien dat strijdbaar was. Na de 4-1 was het gebeurd. En dat je ze dan zo laat weglopen, mag eigenlijk niet. Het is te weinig gebleken. We waren dit seizoen niet goed genoeg.”
De Stentor maandag 22 mei 2023