Op de dag waarop de vereniging haar 104e verjaardag vierde trakteerde de hoofdmacht zichzelf niet op drie punten. Ook na de tweede wedstrijd van het nieuwe seizoen stond WSV met lege handen. Één van de conclusies die na het teleurstellende 1-2 verlies tegen De Bataven kon worden getrokken, is dat De Beer nog niet los is bij de Apeldoornse eersteklasser.
RKHVV-nieuweling Jamarro Diks had zich er al op verheugd om op trainingsavonden en wedstrijddagen samen met plaatsgenoot Mike de Beer heen en weer te rijden. Er ging echter een streep door het beoogde carpoolen tussen Huissen en Apeldoorn toen De Beer kort voor het sluiten van de markt overschrijving aanvroeg naar WSV. Columbia’s clubtopscorer van het afgelopen seizoen moet de ritjes daarom in zijn eentje maken, terwijl zijn voetbalvriend gas wil geven aan de Voorwaarts.
De eerste thuiswedstrijd voor zijn nieuwe club mondde voor de 24-jarige aanvaller in een behoorlijke deceptie. De 1-2 nederlaag tegen De Bataven was totaal onnodig. De blessure waarmee hij al in de rust de strijd moest staken was voor WSV’s nieuwe aanvalsleider nog veel vervelender. Halverwege de eerste helft kwam hij onzacht in botsing met een opponent. In de rust moest de pechvogel zich noodgedwongen laten vervangen. Vanaf de kant moest De Beer lijdzaam mee aanzien hoe een onmachtig WSV de wedstrijd uit handen gaf en ook nog eens Dani Schaufeli kwijtraakte, die na zijn tweede gele kaart voortijdig mocht inrukken.
“Ik baalde enorm. Je zit je op die bank te verbijten. Je wilt die jongens helpen en het veld in. Maar ik kon echt niet meer lopen. Mijn tegenstander landde op m’n achillespees. Dan is het klaar. Ik heb het nog geprobeerd tot aan de rust. Ik ben niet iemand die zomaar opgeeft. Het ging echt niet meer. M’n enkel is dik. Hopelijk komt het met goed koelen weer goed en kan ik er volgende week tegen Voorwaarts weer bij zijn”, sprak de WSV’er de hoop uit dat het met de ernst van de kwetsuur meevalt.
Begonnen in de pupillen bij Apeldoornse Boys, doorliep het talentvolle Apeldoornse jochie de complete jeugdopleiding van eredivisionst Vitesse. Alleen de ultieme stap, die naar Gelredome, wist hij in Arnhem niet te maken. Met dat zijn droom om te slagen in het profvoetbal abrupt uiteenspatte, heeft De Beer het naar eigen zeggen best wel moeilijk gehad. In zekere zin achtervolgde het hem tijdens de zwerftocht die hij aansluitend maakte langs CSV Apeldoorn, het Utrechtse Hercules, Columbia en RKHVV. “Hopelijk redt mijn broertje het wel”, vertrouwt hij erop dat er met zijn in Vitesse o21 uitkomende broertje Jordy in de nabije toekomst toch nog een De Beer voor Vitesse in de eredivisie zal voetballen.
Het is niet vreemd dat Mike de Beer uitgerekend bij WSV nieuw voetbalgeluk hoopt te vinden. WSV voelt vertrouwd. “Mijn schoonvader zit bij WSV en de broer van mijn vriendin voetbalt hier ook”, verklaart de nieuwkomer dat hij feitelijk al kind aan huis was aan de Voorwaarts.
Door fysiek ongemak en de twee opeenvolgende nederlagen bij de competitiestart laat de strijdvaardige voetballer zich niet klein krijgen. “Het is geen lekker begin zo. Vorige week hadden we ook niet hoeven verliezen. Er is echter nog van alles om voor te spelen.”
De Beer gaat de komende maanden los bij WSV, daar hoeft niemand aan te twijfelen. “Dat gaat lukken. Zeker weten.”
De Stentor maandag 2 oktober 2023