Eigenlijk behoeven Freek de Weijer (27) en Maikel van Zeist (29) geen verdere introductie. Het tweetal behoorde tot de dragende krachten van het team dat Draisma Dynamo in coronajaar 2021 na een periode van elf jaar zonder kampioenschap weer terugbracht op de nationale volleybaltroon. In navolging van dat succesjaar gingen de spelverdeler en de middenaanvaller hun eigen sportieve grenzen verkennen in het buitenland. Tweeënhalf jaar later keren ze met een koffer vol ervaringen terug op het oude nest.
Spelverdeler De Weijer stond de afgelopen seizoenen bij achtereenvolgens het Griekse AOP Kifissias en het Italiaanse Gas Sales Bluenergy Piacenza onder contract. Bij de Serie A-club fungeerde hij als stand-in voor de Franse Olympische kampioen Antoine Brizard. Wel kon hij de Italiaanse beker op zijn palmares bijschrijven. Middenaanvaller Van Zeist proefde in Zwitserland bij Chênois Genève VB en in Frankrijk bij Cambrai Volley aan het topvolleybal over de grens. De levens- en volleyballessen die zij in het buitenland opdeden verschaften het tweetal veel nieuwe inzichten. “Ik ben wel zestien keer bij de Acropolis geweest met alle familie en vrienden die op bezoek kwamen”, lacht De Weijer dat hij bij een eventuele carrièreswitch moeiteloos als toeristengids in Athene aan de slag kan.
Over volleybal als werk
Freek de Weijer “In de eredivisie willen spelers vooral beter worden. Hier zien ze het iets minder als werk. In landen als Griekenland of Italië zien spelers elkaar als collega’s. Je teamgenoten gunnen je best wel wat, maar ze gunnen zichzelf meer. Een coach is in het buitenland meer aan het managen. Die moet vooral zorgen dat hij zijn spelers tevreden houdt. In een land als Italië gaat het er natuurlijk ook veel professioneler aan toe. Bij ons zaten alleen op kantoor al acht mensen.”
Maikel van Zeist: “Je bent helemaal op jezelf aangewezen. In Zwitserland moest ik daar aanvankelijk wel een beetje aan wennen. In Frankrijk verliep de aanpassing al makkelijker. Wat ik bij Cambrai wel vond, is dat we veel te weinig trainden. Elke dag maar anderhalf uur. Dat was de cultuur daar. Daarom ging ik voor mezelf na afloop van elke training maar in mijn eentje serveren.”
Over niveauverschillen
De Weijer: “Ik moest in Italië elke dag op m’n tenen lopen. Zó hoog lag ik het niveau daar alleen al op de trainingen. In Griekenland was dat minder. Absoluut hoogtepunt was wel het winnen van de Coppa, de Italiaanse beker. In zo’n volgepakt Colosseum. In Rome. Niemand had verwacht dat wij daar zouden staan. Maar nadat we in de halve finale de grote favoriet Perugia uitschakelden, wonnen we ook die finale. Daarna moesten we overal naartoe. Naar de burgemeester. Naar supporters. Dat ging de hele week door.”
Van Zeist: “Ik vond met name het spelen in de Franse competitie geweldig. Elke uitwedstrijd voelde als een Europacupwedstrijd. De competitie is sterk. Elke club heeft goede buitenlanders. Je moet er elke wedstrijd op je best zijn. Als je Zwitserland vergelijkt met Draisma Dynamo, dan lag bij Draisma Dynamo het niveau hoger. In de breedte is de Zwitserse competitie wel sterker dan de eredivisie. Achteraf had ik best een jaartje eerder naar het buitenland gewild. Maar ja, dat kon niet. Corona kwam ertussen.”
Over de terugkeer naar Nederland
De Weijer: “Gevoelsmatig heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat dit niet het leven is dat ik de komende tien jaar voor mezelf wil leiden. Echt, ik had het voor geen goud willen missen, maar vanuit Italië kon ik tijdens het seizoen nooit naar huis. Dan vraag je jezelf op een gegeven moment af van hoe lang het je dat waard is. Met een Olympisch kampioen voor je weet je ook dat het moeilijk wordt om aan spelen toe te komen. Bovendien heb ik afgelopen zomer een huis gekocht in Apeldoorn.”
Van Zeist: “Ik heb dezelfde afweging gemaakt. Na twee jaar vond ik het mooi geweest. Ik heb zelfs overwogen om helemaal te stoppen met volleybal. Maar ik kwam Freek tegen bij het Drakenbootfestival. Toen hij me vertelde dat hij rond was met Draisma Dynamo, ben ik ook overstag gegaan. Bij mij was het in het verleden altijd zo van het is óf het een óf het ander. Maar er bestaat ook een tussenweg.”
Over Draisma Dynamo seizoen 2023-2024
De Weijer: “Er zit veel meer ervaring in de selectie dan de afgelopen twee, drie jaar. Het zou heel mooi zijn om de groepsfase van de Champions League een keer te halen. Wat ik persoonlijk wel graag wil doen is om te proberen jongens mee te trekken naar een stapje hoger. Met of zonder aanvoerdersband neem ik daar graag het voortouw in.”
Van Zeist: “Dat wil ik ook wel. Ik heb in die twee jaar in het buitenland natuurlijk veel ervaring opgedaan. Die wil ik wel overbrengen. In het verleden was ik daar misschien altijd wat terughoudender in en wilde ik eerst m’n eigen zaken op orde hebben.”
Over de eigen volleybaltoekomst
De Weijer: “Setters worden vaak op latere leeftijd beter. Alleen al het hoge niveau waarop ik in Italië trainde heeft mij absoluut een betere volleyballer gemaakt. Ik heb het Nederlands team ook nog zeker niet uit m’n hoofd gezet.”
Van Zeist: “Ik ga het per seizoen bekijken.”
Magazine Businessclub Dynamo najaar 2023 / Foto Imre Csany