De veelzijdige Marco Kamphuis is van alle markten thuis. Na jarenlang werkzaam te zijn geweest als materiaalbeheerder van eredivisieclub Vitesse zorgt de bescheiden Apeldoorner er voor het tweede achtereenvolgende seizoen voor dat de spelers van AGOVV’s eerste elftal er netjes bijlopen. In het huidige voetbaljaar vervult de 53-jarige duizendpoot tevens de rol van grensrechter van de hoofdmacht.
Met zijn benoeming tot opvolger van Hans van den Berg als assistent-scheidsrechter, zoals dat tegenwoordig officieel genoemd moet worden, is de cirkel voor Kamphuis in zekere zin rond. “Ik ben ooit begonnen als grensrechter van het pupillenelftal waar Jos Dietrich trainer van was. Samen met Jos is het begonnen en met hem eindigt het waarschijnlijk ook”, vertelt AGOVV’s materiaalman annex grensrechter over zijn lotsverbondenheid met de jongste helft van het nieuwe trainersduo.
In de slipstream van jeugdtrainer Dietrich verhuisde Kamphuis in 2004 mee naar de toenmalige Vitesse/AGOVV-jeugdopleiding. Indirect mondde die overgang voor hem uit in een aanstelling in het begeleidingsteam van het vlaggenschip van de Arnhemse BVO. “Jos vroeg mij mee als elftalleider. Dat heb ik drie jaar gedaan. Bij de E1, de D3 en de D2. Uit die elftallen hebben Kevin Diks, Julian Lelieveld en Sven van Doorm het betaalde voetbal gehaald. Van 2007 tot 2021 heb ik vervolgens als materiaalbeheerder bij Vitesse gewerkt. In totaal heb ik er zeventien jaar gezeten.”
“Het idee van wat ik bij AGOVV doe is hetzelfde als wat ik bij Vitesse deed. Alleen is er bij AGOVV natuurlijk veel minder geld. Kijk je daarentegen naar hoeveel uren ik er vrijwillig insteek, dan ben ik er misschien nog wel drukker mee dan in Arnhem. Veel dingen kunnen beter en makkelijker. Het is amateurvoetbal, hè… Ik zit tegenwoordig op de vrachtwagen, maar het moet wel leuk blijven. In het betaalde voetbal keer ik nooit meer terug. Dat is definitief voorbij”, verduidelijkt de ervaringsdeskundige dat een job in de professionele voetbaljungle voor de buitenwacht vaak mooier lijkt dan dat het in werkelijkheid is.
“In het betaalde voetbal word je gewoon geleefd. Al die verplichtingen heb ik nu gelukkig niet meer. Ik kan nu tenminste in het voor- en het najaar eens lekker een paar daagjes weg als ik dat wil. Bij Vitesse kon dat nooit. In het amateurvoetbal is het egoïsme minder groot. In die profwereld vindt iedereen zichzelf veel te belangrijk. Als het kan, zagen ze zonder problemen de poten onder de stoel van een ander vandaan”, biecht Kamphuis op hoe hij op een gegeven moment de buik meer dan vol had van wat zich achter de schermen allemaal afspeelde in wat ook weleens schamper als ‘Hollywood aan de Rijn’ betiteld wordt.
Hij is al bijna een kwart eeuw lid van AGOVV. Op Berg en Bos voelt de vlaggende materiaalman zich als een vis in het water. “Bij Vitesse moest ik bijna elk weekend werken. Als ik kon, ging ik vaak kijken bij AGOVV. Die binding is er altijd gebleven. Nadat ik m’n contract bij Vitesse had ingeleverd, heb ik meteen gevraagd of ik wat kon doen bij AGOVV. Het is gewoon hartstikke gezellig. Er staat een leuk elftal. Na uitwedstrijden blijft de kantine steevast wat langer open. Dan is er tijd voor een hapje en een drankje. Dat is dan weer de charme van het amateurvoetbal”, geniet de voetballiefhebber pur sang elk weekend met volle teugen.
Kamphuis hoopt dat AGOVV 1 in het seizoen 2023-2024 een rol van betekenis kan spelen in de tweede klasse H. “Ik denk dat we in de breedte iets sterker zijn geworden. Dan krijg je iets meer concurrentie. Er wordt wat meer verwacht van de jongens. Zij zullen het uiteindelijk in het veld moeten doen”, verklaart hij dat hij zichzelf met alle plezier wegcijfert. Met hem als verantwoordelijke man voor de tenues bestaat in elk geval de garantie dat de AGOVV’ers zowel uit als thuis picobello voor de dag komen. Als vlaggenist noemt hij zijn eigen inbreng daarentegen beperkt.
Marco Kamphuis ziet de sportieve toekomst van AGOVV vol vertrouwen tegemoet. “Het zou mooi zijn om op termijn met AGOVV naar de eerste klasse of misschien wel de vierde divisie te gaan. Een nieuw veld is dan wel een voorwaarde. Als ik met dat huidige kunstgras negentig minuten vlag, heb ik drie dagen last van m’n rug.”
Presentatiegids AGOVV seizoen 2023-2024