De wedstrijd tegen Bennekom duurde feitelijk enkele minuten te lang voor WSV. Door een late tegengoal konden de Apeldoorners hun voorsprong niet over de streep trekken en sloten ze een onstuimige zaterdagavond af met een 1-1 gelijkspel.
De tweede thuisoverwinning lag voor het grijpen. Luttele seconden na het omroepbericht dat Largo Karrenbelt was verkozen tot Man of the Match zag de doelman tot zijn afgrijzen een zondagsschot op zaterdagavond langs zich in de touwen suizen. In de tweede helft had WSV de Bennekommers juist goed van de goal weggehouden. Voor de rust mocht het daarentegen een klein wonder heten dat WSV’s keeper het in de stromende regen droog had gehouden.
De goal waarmee Finn Seijsener de thuisploeg na een uur op voorsprong had gebracht volstond zo aan het einde van de rit niet voor de drie punten. De kort voor het einde gewisselde doelpuntenmaker zag vanaf de bank hoe de gasten in extremis een punt wegkaapten aan de Voorwaarts. Met die remise konden de WSV’ers gezien het verloop van wedstrijd op zich best leven.
Seijsener bewees met zijn treffer andermaal zijn waarde voor de ploeg. “De bal kwam in de kluts terecht. Waarna de bal via een hakje van Mike de Beer voor mijn voeten kwam en ik in de korte hoek kon binnenschuiven. Het is jammer dat we niet wonnen. We kwamen wat moeilijk in de wedstrijd. Je spreekt vooraf een bepaalde tactiek af. In het begin liep het wat stroef. Daarna hebben we het goed opgepakt”, meende hij.
Als topscorer van de voorbereiding gaf Seijsener nadrukkelijk zijn visitekaartje af. Sinds de competitiestart lijkt de opkomende man aan de linkerflank verzekerd van een basisplek. De 20-jarige revelatie is ervan overtuigd dat zijn tweede competitiegoal zeker niet zijn laatste zal zijn. Hij heeft zich veel voorgenomen. Het zelfvertrouwen is groot.
“Ik zat vorig jaar al bij selectie, maar speelde in de onder-23. Je mag wel zeggen dat ik in de voorbereiding ben doorgebroken. Nee, ik wil niet zeggen dat ik daar zelf verbaasd over ben. In de onder-23 heb ik vaak genoeg laten zien wat ik kan. Tot nu toe gaat het heel goed. Ik hoop nog veel te scoren dit seizoen. Alles bij elkaar opgeteld wil ik er twintig inleggen. Ik kan ook tien zeggen, maar twintig kan best”, legt de zelfverzekerde Apeldoorner de lat hoog voor zichzelf.
Ondanks dat hij vanuit het o23-elftal doorschoof naar het eerste, doorliep Seijsener niet de complete jeugdopleiding van WSV. In zijn kinderjaren droeg hij het shirt van Robur et Velocitas en CSV Apeldoorn. “In het jaar voor corona kwam ik bij WSV. Bij CSV Apeldoorn vond ik het niet zo leuk. Het bevalt me hier prima. We hebben een heel hechte groep. Wat we dit seizoen kunnen bereiken, moeten we afwachten. Ik ben niet heel erg bekend met het seniorenvoetbal. Het zou mooi zijn om in de Top-5 te eindigen.”
Richard Karrenbelt kan wel genieten van de onbevangenheid waarmee zijn pupil zich op het veld manifesteert. “Het is een goed ventje. Hij leert ook snel. Na een kwartier vroeg ik hem waarom hij alleen maar ín de bal kwam. Hij juist moet met de neus naar de goal spelen. Dan is hij levensgevaarlijk. Waarom ik hem laatst in een bekerwedstrijd na een rode kaart bij ons al na veertig minuten wisselde, begreep hij ook. Daar doet hij niet moeilijk over”, hoopt WSV’s trainer nog veel plezier te beleven aan het trefzekere talent.
De Stentor maandag 6 november 2023