Met drie veertigers had Columbia tegen Trekvogels meer dan voldoende routine aan de aftrap staan. Punten leverde het niet op voor de rode lantaarndrager van de tweede klasse G. Bij de teruggehaalde Michael Langenbach was de pijp na een uur leeg.
De aansluitingstreffer van ‘Eddy’ Jose Coelho viel voor Columbia te laat om zichzelf in extremis nog te belonen met een punt. In de resterende tien minuten plus een handjevol minuten extra tijd haalden de manschappen van trainer Marco Onderberg weliswaar alles uit de kast, het volstond niet. De bal viel niét goed. Dat kleine beetje meeval dat een ploeg soms nodig heeft, bleef de onfortuinlijke Apeldoorners voor de zoveelste keer dit seizoen ontzegd. De bezoekers trokken de 1-2 over streep. Het enige wat de Columbianen aan hun inspanningen overhielden, was een mengeling van ongeloof, frustratie en berusting.
Michael Langenbach had het laatste half uur vanuit de dug-out bekeken. Bijna zestig minuten had de teruggehaalde aanvaller zich op de linkerflank het snot voor de ogen gewerkt. Moegestreden moest de veteraan zich door Nick Rozendal laten aflossen. In het seizoen waarin AGOVV algeheel landskampioen werd bij de amateurs liet Peter Bosz het dynamische talent debuteren op het hoogste niveau bij de senioren. Drieëntwintig jaar later gooit de inmiddels 40-jarige voetballer zijn hele ziel en zaligheid erin om Columbia bij te staan in de strijd om het klassebehoud.
“Ik speelde in het tweede. In de voorbereiding heb ik al een paar keer meegedaan. Tegen Varsseveld ben ik er weer definitief bijgehaald. Nee, het valt niet mee. Na zestig minuten is de pijp aardig leeg. De intensiteit ligt hier veel hoger dan in het tweede. Op dit niveau moet je echt alles op honderd procent doen. Je merkt aan alles dat dit een treetje hoger is. Dat is wel weer even wennen. Na die wedstrijd in Varsseveld heb ik een week rondgelopen met spierpijn. Morgen bij het opstaan zal ook wel weer alles piepen en kraken”, verzucht de oude frontsoldaat.
Van zijn 27e tot zijn 35e kwam Langenbach al eerder uit voor de hoofdmacht van de Apeldoornse zondagtweedeklasser. Alvorens hij besloot gehoor te geven aan het verzoek om opnieuw in Columbia 1 te gaan voetballen, had hij wel wat bedenktijd nodig. “Het is misschien wel de moeilijkste keuze geweest in mijn carrière. In coronatijd was ik helemaal gestopt met voetballen. Anderhalf jaar geleden ben ik weer begonnen in het tweede. Daar loopt het dit seizoen ook niet zo goed. Door naar het eerste te gaan had ik het gevoel dat ik die jongens een beetje in de steek laat, dat ik ze de rug toekeer”, licht hij zijn aanvankelijke bedenkingen omtrent zijn rentree kort toe.
Met een overwinning tegen Trekvogels had het troosteloos onderaan de ranglijst bungelende Columbia weer wat zicht gekregen op een nacompetitieplek om handhaving. Langenbach en zijn teamgenoten stonden echter nog geen minuut op het veld toen ze alweer tegen een achterstand aanliepen. “We lieten ons in de eerste helft de kaas van het brood eten. Na rust stroopten we de mouwen op en stond het een stuk beter. Zoals we in die tweede helft speelden, dat moeten we erin houden. Het moet een keer goed vallen”, zag Langenbach zeker aanknopingspunten.
Wanneer een wegens vermeend buitenspel afgekeurd doelpunt van de thuisploeg kort na rust wel was toegekend, had Columbia in elk meer tijd gehad om orde op zaken te stellen. “Die had hij wel moeten tellen”, klonk het.
Trainer Onderberg is blij dat hij in deze zware tijden kan terugvallen op de routine en de werklust van Langenbach. “Michael is al een veteraan. Hij kan zich een uur leegspelen. Hij is een enorme liefhebber en ook iemand die heel goed is voor de sfeer in de kleedkamer. Hij blijft er de rest van het seizoen bij. We zouden graag jongere spelers een kans geven, maar die hebben we niet. De beste speelt.”
De Stentor maandag 26 februari 2024