Toen de Turkse grootmacht Fenerbahçe uit de koker kwam als tegenstander van Draisma Dynamo in de achtste finales van de CEV Cup, leek het me wel een leuk idee om mee te gaan naar de uitwedstrijd in Istanbul. Zo gezegd, zo gedaan.
Het is zondermeer een interessante en leerzame ervaring om eens zo’n ‘bedrijfsuitstapje’ van nabij mee te maken. Zelfs in tijden waarin grenzen overschrijden een negatieve bijklank heeft, blijft het de moeite waard om af en toe zelf de grens over te gaan. Gewoon ergens rondkijken verschaft vaak verrassende nieuwe inzichten.
Vergelijkingen trekken tussen Draisma Dynamo en een club van het kaliber Fenerbahçe heeft weinig zin. Noem het maar kleinduimpje tegen de reus. Of de buurtsuper ten opzichte van een multinational. Hoeveel geld er exact omgaat bij de volleybaltak van Draisma Dynamo’s Turkse opponent, durf ik niet te zeggen. Het loopt in de miljoenen. Als ik de verhalen mag geloven dat de Fener-vedetten individueel meer opstrijken dan de complete selectie van Draisma Dynamo bij elkaar opgeteld, zou het me niet verbazen dat het totale budget van de Turkse Europacuptegenstander dat van alle eredivisieclubs in Nederland samen ruimschoots overschrijdt.
Alleen de uitstraling zegt vaak al veel over een topclub. Neem alleen al die spelersbus van de volleybalafdeling van ‘Fener’, die ons van het vliegveld naar het hotel vervoerde – en weer terug. De luxe touringcar straalde wel klasse uit, mag ik wel zeggen. Grandeur in optima forma. Met zittingen die waren voorzien van het clublogo. Geborduurd of geweven. Geen armoedige plakplaatjes. Zag er gelikt uit.
En dan is mannenvolleybal niet eens de populairste tak binnen het immense ‘sportbedrijf’ uit de metropool aan de Bosporus. Voetbal, basketbal en vrouwenvolleybal staan intern beduidend hoger aangeschreven. Bij de enorme achterban geniet voetballer Dusan Tadic toch nog net ietsjes meer status dan volleyballer Dick van Kooij. Een verschil dat ongetwijfeld ook in het salaris van beide heren tot uitdrukking komt.
Nou is topsport natuurlijk verre van puur. De inhoud van de portemonnee bepaalt bijna alles. Wanneer sportbedrijven geleid worden door bestuurders en directieleden met enige visie en er een professionele organisatie als stevig fundament onder rust, liggen successen voor het oprapen. Zowel sportief, commercieel als maatschappelijk. Al gaat zoiets natuurlijk niet vanzelf.
Afbreken gaat sneller dan bouwen, zo hebben we afgelopen najaar bij een gerenommeerde voetbalclub in Amsterdam kunnen zien. Wat in een jarenlang proces zorgvuldig is opgebouwd kan in no time weer worden afgebroken wanneer een club iemand binnenhaalt die ongestoord met miljoen mag strooien. In het topvolleybal praten we dan wel over bedragen van een iets andere orde van grootte dan in het voetbal, maar wat bij Ajax kan, kan bij het Ajax van het Nederlandse clubvolleybal ook maar zo gebeuren.
Zo’n midweekje Istanbul is wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar. Maar zelfs voor ’s lands meest succesvolle clubvolleybalteam geldt het jaarlijks spelen van Eurocupacupvolleybal niet als een vanzelfsprekendheid. Er moeten natuurlijk wel financiële voorwaarden blijven worden geschapen om sportieve rivalen in eigen land een stap voor te blijven. De concurrentie zit niet stil.
Magazine Businessclub Dynamo voorjaar 2024