Voor Oene betekende de eerste ronde van de play-offs meteen de laatste. Het was onbegrijpelijk hoe de derdeklasser tegen Voorwaarts uit Westerhaar de regie uit handen gaf en door een 1-2 nederlaag een treetje omlaag moet.
De rode kaart van Patrick Kers in de blessuretijd kon er ook nog wel bij. In de onbesuisde charge van de Oene-speler op de ledematen van een tegenstander zat alle frustratie opgesloten van een teleurstellend geëindigd voetbaljaar. Halverwege leek er nota bene geen vuiltje aan de lucht voor de tot dan toe oppermachtige thuisploeg. De nummer elf uit de derde klasse C was in de eerste helft heer en meester. De bezoekers, als achtste geëindigd in 4C, mochten niet mopperen dat enkel Jim Schaap de trekker met succes overhaalde.
Na de pauze stond er een onherkenbaar Oene binnen de lijnen. Het elftal van vertrekkend trainer Bardy Verhoef vergat verder te voetballen zoals in de eerste 45 minuten. Het liep achteruit, incasseerde twee onnodige tegengoals en bezegelde daarmee z’n eigen afgang naar de vierde klasse. In plaats van derby’s tegen SV Epe of VIOS Vaassen mag Oene zich derhalve komend seizoen een verdieping lager opmaken voor sportieve burenruzies met VEVO en WZC.
Jordi Steenbergen had er na het laatste fluitsignaal flink de smoor in. Stampvoetend baande de Oene-doelman zich een weg van het veld. Woest trok hij zijn blauwe keepersshirt uit. De uitgestoken hand van zijn collega-goalie schudde hij nog wel, al ging dat niet bepaald van harte. Dat de opvolger van clubicoon Wim Riphagen baalde, viel wel te begrijpen. In de eerste helft hoefde hij nauwelijks handelend op te treden, de nogal lichtzinnig weggegeven tegengoals na rust verpestten een compleet seizoen.
“We hadden met de rust met 4-0 voor moeten staan. We hadden alles onder controle. We speelden prima, maar scoorden niet. Dat was het hele seizoen zo. Door weer eens een goal tegen te krijgen uit een corner, kregen zij het vertrouwen. En die gasten klapten er wel op”, kon de 22-jarige Apeldoornse goalie moeilijk bevatten hoe Oene de povere opponent in het zadel hielp.
Zelf kan hij dan wel terugzien op een sterk debuutjaar op Sportpark De Hoge Kamp. Zo kort na de bittere pil die hij met zijn ploeg moest slikken, overheerste bij Steenbergen vooral de teleurstelling over de degradatie. “In het begin was het best even wennen. Wim Riphagen heeft hier zestien jaar in het eerste gestaan. Dan komt er ineens zo’n jongetje van 22 jaar uit Apeldoorn. Ik ben goed opgevangen. Het voelt hier echt als een familie. Ik heb een goed seizoen gedraaid. Ik speel elke wedstrijd en we hebben op zich weinig tegengoals gehad. WSV heeft nog wel gebeld. Ik heb daar de hele jeugd doorlopen, maar ik heb gezegd dat ik hier blijf”, verklaarde de keeper dat hij ook in de vierde klasse het doel van Oene hoedt.
Bardy Verhoef is er dan niet meer bij. Hoewel al bij de laatste competitiewedstrijd tegen Zwart Wit ‘63 officieel afscheid van hem werd genomen, had de naar KCVO vertrekkende oefenmeester er graag nog twee nacompetitieduels aan vastgeknoopt. “Ik heb hier vier fantastische jaren gehad. Het is jammer dat ik het niet kan achterlaten met klassebehoud. Daar ben ik toch verantwoordelijk voor. Ik snap er geen pepernoot van hoe het verval tussen twee helften zó groot kan zijn”, noemde de Oene-trainer de degradatie zuur, maar niet meer dan dat.
Vanwege een droevige gebeurtenis binnen de vereniging plaatste hij de sportieve tristesse in een ander perspectief. “Onze voorzitter vertelde na afloop dat een van onze trouwste supporters vanmiddag is overleden. Die man was er altijd bij. Vergeleken bij zulk nieuws is zo’n degradatie betrekkelijk.”
De Stentor maandag 3 juni 2024