Achter de bal aan (113/3): Larnaca
Zondag 15 december 2024
Het bestaan van de Cypriotische Fan Card blijkt inmiddels ook tot Apeldoorn te zijn doorgedrongen, zo verneem ik uit app-contact met het management van Dynamo. Ook de Nederlandse volleybalfans die hun favorieten woensdag in Paphos komen ondersteunen, ontkomen er niet aan. Voor mij persoonlijk levert het bezoek aan mijn tweede voetbalwedstrijd in Larnaca niet zoveel gezeur op als bij de première in Famagusta. Ik hoef geen lid te worden van AEK.
De dag beginnen met een stevige wandeling in korte broek op het strand overkomt me medio december in Nederland niet zo vaak. In Larnaca kan het gewoon op deze zonnige zondagochtend. En aangezien ik toch in de buurt ben, geniet ik er met volle teugen van. Een enkeling ligt kort na de klok van elven zelfs languit op een badlaken op het strand van Finikoudes. Die uitzonderingen bevestigen tien dagen voor Kerstmis niet de regel.
Er heeft zich zelfs een gezelschap in vol kerstornaat op de promenade gewaagd. Engelsen, als ik me niet vergis. Veelal dames en heren van gevorderde leeftijd. Een aantal van de gents gaat zelfs verkleed als kerstman. Moet geen pretje zijn om bij een graadje op twintig in de volle zon zo’n jeukende baard aan je bakkes te hebben hangen. Hun rendieren hebben ze thuisgelaten. Die zijn er niet bij. Op een gegeven moment houden ze halt om uit volle borst een kerstlied ten gehore te brengen. Nachtegaaltjes klinken anders. Het is de enige valse noot gedurende enkele onbekommerde uurtjes op deze stralende winterochtend.
Omdat de stadsbussen op de diverse lijnen in de weekenden maar eens in de twee of drie uur rijden, begin ik tegen tweeën aan mijn volgende wandeling. Bestemming is de AEK Arena, een viertal kilometers verwijderd van mijn overnachtingsadres. Zo kom ik tijdens deze trip wel weer aan m’n kilometers. Om 17.00 uur gaan de local heroes van AEK en Apollon uit Limassol de strijd met elkaar aan. Ik heb zodoende alle tijd.
Eerst doe ik de Metropolis Mall aan, een enorm overdekt winkelcentrum vlakbij het stadion. En ik ben niet de enige. Het lijkt wel of heel Larnaca er z’n zondagmiddag doorbrengt en/of kerstinkopen doet. Het krioelt er van de mensen. De Larnacanen laten het zich smaken. De food court puilt uit. Alle stoeltjes en tafeltjes zitten vol. Een behoorlijk contrast met wat ik niet veel later bij de AEK Arena aantref.
Als ik me rond half 4 meld bij het in de fanshop gevestigde ticket office duidt weinig erop dat er anderhalf uur later een kraker in de hoogste Cypriotische voetbalklasse losbarst. Behalve de onvermijdelijke stewards en met kabels in de weer zijnde medewerkers van een tv-maatschappij, is er helemaal niemand bij het acht jaar geleden geopende stadionnetje. Ik ben de eerste! En na vertoon van mijn Fan Card krijg ik zonder bijkomende kosten een kaartje voor de wedstrijd. Ik hoef me niet zoals bij Anorthosis Famagusta een poot uit te laten draaien en me ergens een lidmaatschap van te laten aansmeren. Ik sta sinds gisteravond waarschijnlijk officieel geregistreerd in de centrale computer van de Fan Card-uitgiftecentrale. De schade voor vandaag blijft zodoende beperkt tot 20 euro voor een plekje op de hoofdtribune.
Bij het aangrenzende GSZ stadion, de oude thuisbasis van van Aa-èk, zoals je het uitspreekt, staat een heel bataljon ME’ers. Gezien de uitrustingen die de heren en een enkele dame dragen verwachten ze blijkbaar nogal wat. Een beetje actie op de zondagmiddag is natuurlijk nooit weg.
Gezien het vroege tijdstip wandel ik terug naar de Mall om een broodje te nuttigen en wat te drinken. Wanneer ik terugga staan op de parkeerplaats bij het oude GSZ stadion veel supporters uit Limassol. Zij wandelen naar de dichtstbijzijnde tribune aan de kopse kant van de AEK Arena. Daar bevindt zich blijkbaar het uitvak. Aan de andere kant is een deel van de leden van de oproerpolitie die ik eerder zag druk bezig met het controleren van vlaggen en spandoeken van de harde kern van de thuisploeg. Een handjevol in zwarte outfits gestoken tieners kijkt toe. Ze kijken dreigend. Ik zou er bijna bang van worden.
Bij de ingang van het vak waar ik naar binnen moet wil een steward nogmaals mijn Fan Card zien. En ja hoor, ik krijg groen licht. Ik mag naar binnen! De AEK Arena biedt plaats aan 7400 toeschouwers. Een duizendje of vier zit er wel. Het uitvak zit behoorlijk vol. Er zijn misschien wel 400 of 500 supporters uit Lemosos meegekomen. Van beide kanten is de support prima en de steun onvoorwaardelijk. Rondom mij op de hoofdtribune gaat er ook een aantal als bezetenen tekeer. Meermaals stormen opgewonden individuen naar de reling langs de zijlijn om hun gal te spuwen tegen de grensrechter aan die zijde. Het is jammer dat ik geen Grieks versta. Het zal vast niet al te netjes zijn waarvoor ze de vlaggenist uitmaken.
Juist door de arbitrage, of beter gezegd de VAR, wordt AEK aan het einde van de eerste helft in staat gesteld de score te openen. Na lang koekeloeren op het scherm legt de scheidsrechter in aansluiting op een discutabel moment de bal op de stip. Bij de eerstvolgende aanval verdubbelen de geelgroenen hun voorsprong. De harde kern achter de goal wordt helemaal gek. Bij AEK moet de Spanjaard Fran Sol, de voormalige topscorer van Willem II, zich overigens tevreden stellen met een plek op de reservebank.
Donker was het al op het moment waarop de scheidsrechter het beginsignaal gaf. Naarmate de wedstrijd vordert wordt het er ook niet warmer op. Voor het eerst sinds ik voet op Cypriotische bodem heb gezet snak ik naar een warme kachel. Aan het vuur en de passie op de tribunes ligt het zeker niet. In de tweede helft mogen de AEK-getrouwen opnieuw twee maal uit hun dak gaan. Ik voel me bevoorrecht dat ik dat als trotse bezitter van een Fan Card live mag meemaken. Desondanks ben ik blij wanneer het eindsignaal klinkt. Van de wandeling terug kom ik weer op de juiste temperatuur.
Terug in mijn appartementje heb ik nog contact met zowel Hans als Arie Verbeek in Apeldoorn. De supporters die de volleyballers van Dynamo woensdag vergezellen naar Paphos is ook te verstaan gegeven dat zij zich moeten verzekeren van een Fan Card. Zelfs bij een volleybalwedstrijd bestaat er bij de Cypriotische autoriteiten kennelijk angst voor uitbarstingen van hooliganisme. Het is werkelijk te bezopen voor woorden.