Vandaag 26 jaar geleden
Mijn korte verblijf op Malta in december 1990 mag ik gerust onvergetelijk noemen. Ik vlieg er naartoe vanuit Rome en bivakkeer enkele dagen in Sliema. Alleen al het weer is om je vingers bij af te likken. Kerstsfeer in bijna zomerse omstandigheden. Het is weleens minder fraai geweest rondom wedstrijden die ik van het Nederlands elftal bijwoon. ’s Avonds geeft sfeervolle kerstverlichting de smalle straatjes een haast sprookjesachtige aanblik. Met overdag over het water een magistraal uitzicht op de zandkleurige vestingwallen van de hoofdstad La Valletta. Je kunt het slechter treffen.
Het Ta’ Qali Stadium, het nationale voetbalstadion, ligt wat meer in het binnenland. Om het vanaf de steden langs de kust te bereiken is een heel avontuur. Met de dienstregelingen van het openbaar vervoer op het eiland is aan het begin van de jaren ’90 weinig mis. Het is meer het type bussen waarmee gereden wordt. Die kan ik niet echt modern noemen. Ik schat dat dergelijke modellen in Nederland voor de Tweede Wereldoorlog dienst deden. Of misschien wel nóg eerder. Een half uurtje in zo’n oude rammelbak op hobbelige wegen moet je ook een keer meegemaakt hebben. Een niet alledaagse ervaring. Dat je bij aankomst tamelijk geradbraakt uitstapt, moet je gewoon op de koop toenemen.
Het wordt sowieso een middag om niet gauw te vergeten. Het niveau van de Maltezer voetbaldwerg is dan wel niet om over naar huis te schrijven, een 8-0 overwinning in een uitwedstrijd maak je tegenwoordig niet meer zo vaak mee. In de stralende decemberzon scoort Marco van Basten liefst vijf keer. Het sportieve publiek krijgt er de handen voor op elkaar. Zoveel klasse zien ze zelden op hun eiland.
19 december 1990 Malta – Nederland
I was there…