Vandaag 34 jaar geleden
Van het kaartje is niet bijster veel meer over. Dat zit ingeplakt in het schrift waar ik alles in bijhield over Go Ahead Eagles in het seizoen 1981-1982. Het ticket heeft tand des tijds slechts matig doorstaan. Het eroverheen geplakte sellotape maakt het niet mooier.
Als 16-jarig broekie mis ik dat voetbaljaar slechts twee competitiewedstrijden van de Eagles. Bij 32 van de 34 wedstrijden in de Eredivisie ben ik van de partij. Enkel uit in Maastricht en DenHaag ontbreek ik.
Op een woensdagavond in Breda zit ik er dus ook. Al is dat in 1982 een hele onderneming wanneer je bent aangewezen op het openbaar vervoer. Een logistieke operatie van jewelste. Met de bus van Apeldoorn naar Arnhem. Vandaar met de trein verder naar Breda. En ’s avonds via hetzelfde traject weer terug.
Kaarten zijn geregeld via Paul van Leeuwen. Vrijkaarten! Als ik me goed herinner zijn Frans en René de toegangsbewijzen ergens in Wilp of Bussloo, waar de toenmalige reservekeeper destijds woont, wezen ophalen. Uitnodiging. Eretribune. Tweede ring. Vak AA, rij 1, nr 15. Zoveel valt meer dan drie decennia later nog te ontcijferen.
Het is voor mij de eerste keer dat ik bij NAC kom. In het oude stadion aan de Beatrixstraat. Niet geheel ongevaarlijk voor supporters van de tegenpartij. Maar omdat we slechts drie of vier man sterk zijn, het exacte aantal weet ik na al die tijd niet precies meer, vallen we niet zo op. Ons plekje bereiken we via een steile trap, met gaten erin. Een angstige ervaring voor iemand met hoogtevrees. Van de wedstrijd kan ik me niets meer voor de geest halen. Ik weet alleen dat NAC met 1-0 wint.
Na het laatste fluitsignaal is het opschieten geblazen, zoveel herinner ik nog wel. Er rest ons slechts een half uurtje om de trein terug naar Arnhem te halen, en daar de laatste bus naar Apeldoorn te pakken. Het is kielekiele, maar het lukt. Missie geslaagd.
17 februari 1982 NAC – Go Ahead Eagles
I was there…