Een paar dagen Londen zorgt altijd weer voor welkome afleiding van alle dagelijkse ellende. Alleen van die veiligheidscontroles op zo’n vliegveld krijg ik onderhand spontaan de hik. Dat er na ‘Brussel’ weer het een en ander aan de controles verscherpt zou worden, was te verwachten. Al slaat het onderhand wel een beetje door, vind ik. Tientallen miljoenen wordt er uitgegeven aan beveiliging van vliegvelden, toch doen ze blijkbaar nog steeds iets niet helemaal goed. En omdat de beveiliging niet waterdicht te krijgen is, krijgen de reizigers steeds meer ongemakken te verduren. Nog even, en iedere passagier moet een dag voor vertrek al verplicht in quarantaine.
Blijkbaar komt het gevaar op vliegvelden altijd van buitenaf. Iedereen die in een vliegtuig stapt, is tegenwoordig een potentiële verdachte. Is dat niet ietwat te kort door de bocht? Een wat vreemde gedachtegang? Hebben de dames en heren deskundigen er nooit eens aan gedacht dat het misschien ook weleens van binnenuit kan misgaan? Is het niet verstandig om álle denkbare opties open te houden? Je kunt tegenwoordig tenslotte niet voorzichtig genoeg zijn.
Onderwerp op Nederlandse vliegvelden alleen al die beveiligingsbeambten eens aan een nadere beschouwing. En dan doel ik niet zozeer op de marechaussee, maar meer op die lieden die toezien dat mijn rugzak geen verdachte lading bevat. Ik vind dat daar vaak heel wat onbetrouwbaar uitziende figuren tussen zitten. Van die uitsmijtertypes. Gladde jongens. En dan kunnen ze wel een strak pak dragen, maar dat maakt ze nog allerminst van onberispelijk gedrag. Hoe zou dat soort volk eigenlijk gescreend worden? Wie staat in voor mijn veiligheid? Met name op Schiphol ontwaar ik vaak onbetrouwbare sujetten. Wanneer het eventjes kan, mijd ik onze nationale luchthaven mede daarom als de pest. Eindhoven of Weeze geven mij een veel veiliger gevoel.
Ik heb vorige week hoe dan ook mijn portie wel weer gehad. Ik was in 2012 voor het laatst in Londen geweest. Nou, op Stansted Airport hebben ze sindsdien niet stil gezeten, zo ondervond ik. Bij aankomst valt de heisa wel mee. In vergelijking met voorgaande bezoeken aan Engeland bleef het protocol daar nagenoeg onveranderd. Op Stansted moet je weliswaar een complete hindernisbaan afleggen door een met linten afgezet ‘parcours’ voordat je bij de paspoortbalie staat, op de controle op zich valt weinig aan te merken. Er is niks mis mee, met het grondig checken van identiteitspapieren. Zou de marechaussee in Nederland misschien ook eens wat vaker moeten doen.
Maar het vertrek… Jeetje mina, je wordt toch stapel mesjogge van al dat gehannes met bakjes en zakjes. Laptops die uit de handbagage moeten worden gehaald. Flessen shampoo die niet te groot mogen zijn. Blikjes frisdrank met explosieve inhoud. Wát een poppenkast. Hou alsjeblieft op. Gelukkig mocht ik mijn schoenen ditmaal aanhouden. Het alarm begon niet te loeien van de ijzeren randjes rondom de gaatjes waar de veters doorheen gaan. Het is me al menigmaal overkomen. Stel je voor zeg, misschien had ik wel een staaf dynamiet achter mijn kleine teen verstopt.
Vreemd genoeg stellen politici of veiligheidsexperts nooit eens voor om die hele taxfree-handel op vliegvelden dicht te gooien. Zou dat de veiligheid niet ten goede komen? Maakt dat het handhaven van de orde en het bestrijden van terrorisme niet een stuk overzichtelijker voor de ordehandhavers en terrorismebestrijders? Winkelend, etend of drinkend publiek zit toch alleen maar hinderlijk in de weg? Maar nee hoor, zoiets gaat nooit gebeuren. Natuurlijk niet. Alleen het idee al. Er moet natuurlijk wel geld verdiend worden op zo’n vliegveld. Economische belangen prevaleren boven veiligheid. Met alle onverantwoorde risico’s vandien.
Een dag voordat ik terugvloog uit Engeland, kaapte nota bene een Engelsman op een binnenlandse vlucht in Egypte een toestel van EgyptAir en dwong dat uit te wijken naar Cyprus. Het handelde zich niet om een lid van IS of Al Qaida. Nee, met zijn daad wilde de kaper de aandacht vragen van zijn ex-vriendin… En alsof dit nog niet te bizar voor woorden was, poseerde de kaper voor zijn overgave als toegift braaf met een van de door hem gegijzelde passagiers voor een selfie! Met een fake-bomgordel om zijn middel. Waanzin ten top. De tabloids wisten er de dag nadien wel raad mee. De knallende kop op de voorpagina van The Sun was even vindingrijk als de schijnbewegingen waarmee de kaper de haperende security op het vliegveld van Alexandrië op het verkeerde been zette: HIJACKASS.
Een hele geruststelling dat ze op Stansted hun zaakjes wel goed voor elkaar hebben. Ach, en dat de vlucht terug naar Eindhoven bijna even veel tijd in beslag nam als het scannen van mijn handbagage op het vliegveld, daar mag ik niet over mopperen. Dat is tenslotte voor mijn eigen veiligheid.
© RK