Maandelijkse archieven: juni 2016

Oranjefans doen Franz Beckenbauer uitgeleide

Vandaag 28 jaar geleden

Vier dagen na de mooiste overwinning uit de Oranje-voetbalgeschiedenis moet het Nederlands elftal in München als afsluiting van de onvergetelijke EURO88 nog eventjes een finale winnen… Ik behoor tot de gelukkigen die al voor aanvang van de eindstrijd tegen de Sovjets in het bezit is van een toegangsbewijs. Duizenden anderen Nederlanders kennen die luxe niet. Zij komen op de bonnefooi naar de Beierse hoofdstad in de hoop daar een ticket op de kop te tikken. Heel voetbalminnend Nederland wil er logischerwijs bij zijn in het Olympiastadion, om Nederland Europees kampioen te zien worden.

In de omgeving van de Marienplatz, bij het Hauptbahnhof en rondom het stadion stikt het van de kaartloze Nederlanders met bordjes Suche Karten. De vraag is beduidend groter dan het aanbod. De jacht op de entreebewijzen neemt verwoede trekjes aan. Als ze niet goedschiks hun slag kunnen slaan, dan maar kwaadschiks. De nodige Duitsers die hun overwinnaars een poot proberen uit te draaien, bekopen dat in Münchense portieken met een pak slaag. Ze worden ‘gewoon’ beroofd van hun handel, kunnen een leuke bijverdienste op de buik schrijven.

Hoe de meesten aan kaarten komen, blijft me ook 28 jaar later nog steeds een raadsel. De hoeveelheid oranje op de tribunes van het Olympiastadion is ongekend. Hoewel de Sovjets sterk beginnen, heb ik op geen enkel moment het gevoel dat Nederland kan verliezen. De beelden zijn bij iedereen bekend. Eerst Gullits rake kopstoot, vervolgens Van Bastens wereldgoal, en dan die gekke Van Breukelen, die een door hemzelf veroorzaakte strafschop stopt. Nederland Europees kampioen! Uit volle borst bedankt het legioen de verliezers. ‘Dat wordt Siberië’ galmt door het stadion.

Nadat Rinus Michels met de beker zijn ereronde heeft gemaakt, weet ik me een weg te banen naar de VIP-uitgang. Iedereen die er ook maar een klein beetje toe doet, is er. Het voltallige Nederlandse kabinet. Enkele prinsen. De onvermijdelijke Meester Pieter van Vollenhoven houdt de eer van Apeldoorn hoog. De Oranje ‘WAG’s’, de wives and girlfriends tippelen voorbij. Mooiste moment  is wanneer Franz Beckenbauer er tussenuit wil knijpen. Der Kaiser himself. De toenmalige Bundestrainer. Een deel van de aanwezige Nederlanders, nooit te beroerd om wat extra zout in de wonde te wrijven, onthaalt hem op een serenade. Met de songs Deutschland, Deutschland, alles ist vorbei en Der Franz wird arbeitslos doen ze hem uitgeleide. Ze zingen eveneens een liedje over zijn vrouw. Afgaande op de tekst bezit die Kaiserin een nogal dubieus arbeidsverleden. Met kennelijk nogal wat Nederlanders die tot haar klantenkring behoorden.

De vreugdetaferelen naderhand in het centrum van München zijn onbeschrijflijk. Eén feestende, jubelende en vooral drinkende Oranjemassa. Veel bierhallen weigeren de uitzinnige Nederlanders zelfs de toegang. De pret is er geen spat minder om. Spetteren doet het volop. Op de Karlsplatz duiken lieden in oranje kledij spontaan de fontein in. Dronken van geluk. Zingend. O, wat zijn die Moffen stil. En een speciale ode aan Lothar Matthäus, de alom gehate Mannschaftskapitän. Het laat niets aan duidelijkheid te wensen over: Schop ‘m hier, schop ‘m daar, schop Matthäus in mekaar!

Onvergetelijk. Zó’n voetbalfeest maken we nooit meer mee, vrees ik.

25 juni 1988 Nederland – Sovjet Unie

I was there…

 

Rijkaard shampoo maakt het haar Völler

Vandaag 26 jaar geleden

Wanneer je met een georganiseerde reis meegaat, mag je er toch vanuit gaan dat de organiserende organisatie alles tot in de puntjes regelt. Helaas loopt er met Gebo Tours wat mis op weg naar Milaan. Ergens in de Bondsrepubliek komt onze reisleider tot de ontdekking dat hij iets essentieels op kantoor in Nieuwleusen heeft laten liggen. De kaarten voor de wedstrijd! Paniek. Mobiele telefoons bestaan in 1990 nog niet. Vanaf een tankstation wordt er dus druk en heen en weer gebeld met het thuisfront. Het is het begin van een pak ‘m beet vier uur durend oponthoud in Limburg an der Lahn! Gezellig een halve nacht stilstaan op de parkeerplaats bij een bruisende Raststätte langs de Autobahn. We hebben toch niks beters te doen. Máár de tickets voor de kraker tegen West-Duitsland worden keurig vanuit Nederland nagebracht. Uiteindelijk komt alles op z’n pootjes terecht.

Zonder verdere onaangename verrassingen bereikt de bus in de ochtenduren Milaan. Ach, en een dagje rondneuzen op il Piazza del Duomo is helemaal niet zo vervelend. Zeker niet op zo’n stralende zondag als deze. Vervelend wordt het feitelijk pas op het moment waarop Frank Rijkaard begint te spugen…

Het Nederlands elftal is bijzonder moeizaam door Groep F is gerold. Tegen Egypte, Engeland en Ierland komt de Europees kampioen en WK-favoriet niet tot winst. Drie gelijke spelen zijn nipt voldoende voor een plekje in de achtste finales. Van Sicilië en Sardinië volgt de verhuizing naar Milaan. Bekend terrein voor de rossoneri Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard, die San Siro in die dagen betoveren namens AC Milan. Dat de Duitsers Matthäus, Brehme en Klinsmann bij plaatsgenoot Inter onder contract staan voorziet het toch al zo beladen duel met onze innig geliefde oosterburen van een extra pikant tintje.

San Siro beleeft een ouderwets verhit voetbalavondje. Het broeit van begin tot eind. Met 80.000 man op de tribune. Zowel in het stadion als op het veld gaat het er vrij opgefokt aan toe. Een échte Nederland – Duitsland! Ik mag het vast en zeker niet zeggen, maar dat gezapige gedoe van tegenwoordig kan absoluut niet tippen aan de toenmalige beleving .

Oranje speelt nota bene z’n beste wedstrijd van het toernooi, maar vliegt er wel uit. Feitelijk gaat het mis na de rode kaarten voor Rijkaard en Rudi Völler. Nadien is het een veel gehoorde grap dat Rijkaard shampoo het haar Völler maakt, ik ben van mening dat Nederland zich door de onbezonnen actie van de doorgaans ingetogen Milanista zelf uit het toernooi spuugt. Met name Klinsmann krijgt na het incident alle ruimte om uit te groeien tot uitblinker. Met 2-1 neemt de latere wereldkampioen revanche voor de smadelijke uitschakeling op het EK in eigen land van twee jaar eerder.

Het Nederlands elftal beleeft een pijnlijke aftocht en mag naar huis. Ik moet aansluitend met de bus ook weer dat hele roteind terug. Al zijn de vele bussen na afloop niet zo maar weg… Op de donkere parkeerplaatsen gebeurt van alles dat het daglicht niet kan verdragen. De touringcar waar ik in zit kan gelukkig schadevrij aan de terugreis beginnen. Bij andere Nederlandse bussen moeten eerst de nodige ingegooide ruiten vervangen worden voordat ze naar huis kunnen.

24 juni 1990 West-Duitsland – Nederland

I was there…

 

Tussen Berg en Bos: Superboeren

Wat zullen degenen die dertien jaar geleden drie miljoen gulden moesten ophoesten om in Apeldoorn betaald voetbal te mogen spelen zich vorige week andermaal in hun zak gescheten hebben gevoeld. Voor de felbegeerde proflicentie moesten de Apeldoorners destijds diep in de buidel tasten. AGOVV moest die omgerekend 1,3 miljoen euro betalen om door de KNVB om mee te mogen doen met de grote jongens. Behalve die torenhoge entrance fee moest ook nog eens aan allerlei onduidelijke voorwaarden en regeltjes worden voldaan die de hoge heren in Zeist hadden bedacht. Nota bene de KNVB zelf, dé belangenbehartiger voor het voetbal in Nederland, wierp daarmee een drempel op waarover AGOVV’s profs uiteindelijk – mede – zijn gestruikeld.

Gedwongen door de KNVB hebben de toenmalige wegbereiders naar betaald voetbal onverantwoorde financiële risico’s genomen. Met alle noodlottige gevolgen vandien. Ik zeg niet dat het dé voornaamste reden is geweest dat het profvoetbal in het grootste dorp van de Veluwe nooit de status van doodgeboren kind is ontgroeid, het behoort wel degelijk tot de oorzaken van waarom het is mis gegaan. Maar dat zien ze in Zeist ongetwijfeld anders. Aan spiegels ontbreekt het op het bondsbureau en bij de KNVB-filialen in den lande. Het is tegenwoordig bijna gemeengoed om af te geven op niet al te frisse bestuurders van FIFA en de UEFA, op nationaal vlak doen die Bert van Oostveen en zijn trawanten weinig voor de Blatters en Platini’s onder. Nederlandse voetbalbonzen plaatsen zichzelf met evenveel arrogantie boven de wet als die hooligans in dure maatpakken elders.

Ach, wat maakt het uit dat de KNVB met twee maten meet. In Enschede en omgeving ligt niemand daar wakker van. Regels waaraan AGOVV en andere ter ziele gegane BVO’s zich koste wat kost moesten houden én op zijn afgerekend, zijn op het grote FC Twente niet van toepassing. Of FC Twente nou in de Eredivisie hoort of niet, doet helemaal niet ter zake. En dat het nieuwe FC Twente-bestuur goede bedoelingen heeft en zich schaamt, zal ook allemaal best waar zijn. In andere bananenrepublieken had de Firma List & Bedrog uit Enschede haar licentie al lang moeten inleveren. Ondeugend boekhouden noemt Johan Derksen het wat de Grolsch Veste op de grondvesten deed schudden. De kluit besodemieteren is een andere benaming die we er aan kunnen geven. Hoe het ook zij, de landskampioen van 2010 komt er maar mooi mee weg. Ongelooflijk, maar waar. De hele poppenkast maakt echter vooral de ongeloofwaardigheid van de voetbalmaffia in Zeist nóg groter dan ze voor velen toch al was.

Dat nu uitgerekend De Graafschap stappen overweegt, bewijst eens te meer hoezeer de KNVB de Nederlandse voetbalwereld op z’n kop heeft gezet. Het is volkomen begrijpelijk dat de beleidsbepalers in Doetinchem graag in de Eredivisie willen blijven spelen. Dat ze nu krampachtig een plek willen opeisen waar ze geen enkel recht op hebben, daar kan ik me ook wel iets bij indenken. Zulke misstanden zien we in de Tweede Kamer ook. Daar zitten eveneens grote denkers die er helemaal niet horen te zitten. Ze kunnen dan wel oerendhard te keer gaan in de Achterhoek, ze kunnen beter zwijgen en overgaan tot de orde van de dag.

Nou mag ik in dit betreurenswaardige geval niet spreken van kiezersbedrog, maar die beklagenswaardige Superboeren zijn toch zeker gewoon op sportieve gronden gedegradeerd. Ze waren niet goed genoeg. Klaar. Punt uit. Einde oefening. Waar blijft de KNVB trouwens met sancties tegen De Graafschap naar aanleiding van de schandalige taferelen die zich na afloop van de wedstrijd tegen Go Ahead Eagles op de Vijverberg afspeelden? Een wedstrijdje of drie zonder publiek en een flinke boete, is toch wel het minste waar het aanvallen van spelers van de tegenpartij mee bestraft dient te worden. Of onderscheiden de tuchtrechters in Zeist zich ook in deze door inconsequent handelen?

Ik verbaas me nergens meer over. Niemand moet vreemd opkijken wanneer ons aller KNVB eerdaags tóch besluit om na het gejammer uit Enschede ook gehoor te geven aan de selectieve verontwaardiging uit Doetinchem. Zodat dat arme De Graafschap alsnog in de Eredivisie mag blijven. Want ja, De Graafschap hangt ongetwijfeld ook een faillissement boven het hoofd wanneer het zich moet verlagen tot voetballen in de Jupiler League.

Het zou gebeuren, zeg. Dat de KNVB het gedegradeerde De Graafschap aan promotie helpt. Misschien moeten voormalige clubbestuurders van ter ziele gegane BVO’s uit Apeldoorn, Veendam, Roosendaal, Haarlem of Wageningen in zo’n geval dan ook hun ingenomen licenties maar terugeisen. En degenen die die entrance fee voor AGOVV moesten ophoesten, zouden de KNVB voor de rechter moeten slepen. De schandalige wijze waarop zij voor de gek zijn gehouden door de voorgangers van Bert van Oostveen, gaat werkelijk alle perken te buiten. Het zegt alles over de integriteit en betrouwbaarheid van de hoogste voetbalbestuurders van ons land.

© RK

 

Jong Oranje verdedigt Europese titel in Euroborg

Vandaag 9 jaar geleden

Hoe vaak maak je mee dat een Nederlands voetbalelftal Europees kampioen wordt? En dan ook nog eens in eigen land. In 2006 kroont Jong Oranje zich in Portugal al tot Europa’s beste in de leeftijdscategorie tot 21 jaar. Een jaar later verdedigt het de titel succesvol.

In de volgepakte Euroborg in Groningen ben ik samen met Eduard, Huub, Tom en 19.000 anderen getuige van hoe de boys van trainer Foppe de Haan de Serven met 4-1 de baas blijven. Otman Bakal, Ryan Babel, Maceo Rigters en invaller Luigi Bruins scoren voor Nederland. Een opmaat voor een glanzende interlandloopbaan betekent de finalewinst niet voor de zegevierende Oranjetalenten.

Royston Drenthe is het mannetje, houdt aan z’n opvallende optredens op het toernooi wél een lucratieve transfer naar Real Madrid over. Rigters belandt bij Blackburn Rovers, maar dat blijkt bij nader inzien toch iets te hoog gegrepen voor de verrassende topscorer.

Michel Platini is negen jaar geleden nog in functie als UEFA-voorzitter. Monsieur le president mag de na afloop de beker uitreiken. Ook zoiets maak je tegenwoordig niet meer mee. Deze taak moet hij negen jaar later aan anderen overlaten.

23 juni 2007 Nederland o21 – Servië o21

I was there…

 

Peter Schmeichel ligt hinderlijk in de weg

Vandaag 24 jaar geleden

Nederland hoeft op het EK van 1992 in de halve finale alleen nog maar eventjes van Denemarken te winnen om het toernooi de gedroomde finale tegen Duitsland te bezorgen. Het loopt in Göteborg iets anders dan verwacht…

Na twee weken in de ‘wildernis’ in Stenstorp te hebben gebivakkeerd, krijg ik gezelschap van Hans. Nadat ik ’s nachts, c.q. ‘s ochtends om 4 uur ben teruggekeerd uit Stockholm waar ik Duitsland ten koste van het gastland als eerste de eindstrijd zie bereiken, sta ik om kwart over 8 alweer op het station van Fallköping om Hans op te halen. Rond het middaguur rijden we met de auto naar Göteborg. Hoewel Hans nog niet in het bezit is van een ticket voor het duel tegen de Denen, kost het hem weinig moeite een toegangsbewijs te bemachtigen. Voor 200 Kronen slaagt hij erin een kaartje te vinden, omgerekend zo’n 70 gulden, pak ‘m beet 30 euro. Normale prijs: 110 Kronen. Er zijn kaarten in overvloed.

Er dan nog vanuit gaand dat Nederland de finale gaat halen, gaan we eveneens op zoek naar finalekaarten. Dát blijkt lastiger. Zelfs zwarthandelaren moeten nee verkopen. Het spreekwoord luidt niet voor niets: wie zoekt, zal vinden. Het kost echter het nodige speurwerk voordat we beet hebben. Bezitters van de felbegeerde stukjes papier vragen doodleuk 1000 tot 1500 Kronen. Op het moment dat iemand staanplaatsen aanbiedt voor 500 Kronen (170 gulden) slaan we daarom maar toe. Goedkoper zullen we ze waarschijnlijk niet meer vinden. Het blijken achteraf kaarten voor een verkeerde finale!

EURO92 krijgt niet de droomfinale waarop iedereen rekent. De Denen kegelen de titelverdediger uit Nederland na strafschoppen uit het toernooi. Peter Schmeichel ligt hinderlijk in de weg. Uitgerekend Marco van Basten mist de beslissende pingel.

De klap komt hard aan bij de aanwezige Oranjefans. Wezenloos zit menigeen voor zich uit te staren nadat het drama zich heeft voltrokken. Naar huis toe, is ook onze eerste gedachte. We proberen onze eerder aangeschafte finalekaarten weer te verpatsen. Niemand wil de gevraagde woekerprijzen betalen. We moeten dus wel langer in Zweden blijven…

22 juni 1992 Nederland – Denemarken

I was there…