Vandaag 6 jaar geleden
Vanwege de Champions League-wedstrijd Benfica – Schalke 04 breng ik zes jaar geleden een week door op Portugese bodem. In zeven dagen zit ik bij welgeteld zes voetbalwedstrijden op de tribune. Naast het bijwonen van drie potjes in de hoofdstad Lissabon laat ik me door de bussen van Rede de Expressos en de treinen van de Comboios de Portugal eveneens vervoeren naar Leiria, Coimbra en Porto.
Laat ik het er maar op houden dat het niet bepaald de meest zonnige periode van het jaar is. Zo valt de voor zondag geplande ontmoeting tussen Académica en Marítimo ten prooi aan de overvloedige regenval. Bij aankomst diezelfde dag in Porto hebben de hemelsluizen evenmin weekendverlof. De maandagavondwedstrijd tussen FC Porto en Vitória FC vindt gelukkig wel doorgang.
Twintig jaar eerder heb ik het Nederlands elftal al eens in de Noord-Portugese stad zien ploeteren. Maar dat was in het oude Estádio das Antas. De nieuwe ‘drakenburcht’, het Estádio do Dragão, bezit ietsjes meer allure. Dankzij de voor het EURO2004 gebouwde arena is het voetballen kijken in Porto er beduidend comfortabeler op geworden. Ook al zit het stadion verre van vol, alles ziet er bijzonder gelikt uit.
Bij de thuisclub, getraind door de jonge André Villas-Boas, gelden Hulk en Radomel Falcao als de sterren in wording. Meest opvallende speler bij de bezoekers is de man met het rugnummer 87, en dan niet om zijn voetbalkwaliteiten maar meer vanwege zijn naam: Claudio Pitbull! De Braziliaanse globetrotter doet met zijn ploegmakkers zijn naam alle eer aan. De gasten uit Setubal bijten zich hardnekkig vast in de draken uit Porto. Ze bezorgen Os Dragões een ongemeen lastige avond. Een walk-over wordt het allerminst voor de Champions League-winnaar van 2004.
Het gaat te ver om van een draak van een wedstrijd te spreken in het drakenstadion. Veel vuur zit er lange tijd niet in. Het venijn zit ‘m vooral in de staart. Ik heb de penalty vlak voor rust waaruit Hulk de enige treffer van de avond fabriceert messcherp op de foto staan. Het voltrekt zich vlak voor mijn neus. Ik zit namelijk achter de bewuste goal, kan de spelers bij wijze van spreken aanraken.
Op datzelfde doel mag Vitória in de blessuretijd eveneens vanaf elf meter aanleggen voor de gelijkmaker. Een stunt lijkt in de maak. Maar de bal verdwijnt huizenhoog over de goal van Helton. Ook die mispeer leg ik loepzuiver op beeld vast. Als bewijsmateriaal!
6 december 2010 FC Porto – Vitória FC
I was there…