Vandaag 12 jaar geleden
In het seizoen 2003-2004 schiet Aílton Gonçalves da Silva Werder Bremen naar de dubbel in Duitsland. Ook wordt de Braziliaan dat seizoen Torschützenkönig van de Bundesliga met 28 goals en Fussballer des Jahres 2004. Aílton lijkt derhalve dé man die Gelsenkirchen en omstreken aan de eerste landstitel sinds 1958 kan helpen. Hoewel het gedrongen, rappe dikkertje 14 keer scoort voor Schalke 04 in 29 Bundesligaduels – en dus bijna één op twee loopt – wil het met die Meisterschaft niet helemaal lukken.
Aílton geeft de königsblaue supporters op 5 december 2004 wel het best denkbare sinterklaascadeau dat ze zich kunnen wensen. In de eerste Kolenpott-Schlager van het seizoen 2004-2005 kroont Schalkes Torjäger van dienst zich tot matchwinner. In het hol van de leeuw scoort hij de enige goal van de wedstrijd. Vanaf dat moment sluiten ook de Schalke-supporters die hem sinds zijn komst nogal kritisch benaderen, Aílton voor eeuwig en altijd in hun blauwwitte hart. Iemand wordt natuurlijk niet zo maar onsterfelijk…
Bij toeval tik ik kaarten op de kop voor de titanenstrijd im Revier. Bij een thuiswedstrijd enkele weken voordien zijn er bij de balie van het Schalker Fanclub-Verband bij de Arena zowaar nog tickets voorradig. Ongekend. Waarschijnlijk heeft het ermee te maken dat Schalke op een zondag dient aan te treden in der verbotenen Stadt. Ik sla meteen toe. Ik koop drie kaarten. Staanplaatsen. Nordtribune.
Op sinterklaasdag begeef ik mij in het gezelschap van Huub en Tom naar Duitsland. Voor mijn neefjes betreft het de eerste keer dat zij in het verkeerde gedeelte van het Ruhrgebied een voetbalwedstrijd bijwonen. Het zal ze lang heugen. Zoals meestal in die bouwval aan de Strobelallee is het met de ontvangst van de aanhangers van de tegenpartij droevig gesteld. In die stinkstad in de buurt van Holzwickede hebben ze hun eigen voorstellingen van gastvrijheid. Ik ben niet anders gewend. Eigenlijk is het te schandalig voor woorden wat Gästefans zich moeten laten welgevallen. Veel te veel mensen in een vak gestouwd. Allerbelabberdst zicht. We hangen bijna 90 minuten lang boven in een hek om de gebeurtenissen op het veld nog enigszins te kunnen volgen.
Het is de moeite meer dan waard. Aílton doet alle ontberingen en ongemakken met één doelpunt vergeten…
5 december 2004 Borussia Dortmund – Schalke 04
I was there…